29 września 1977 roku z kosmodromu w Bajkonurze wystrzelono za pomocą rakiety Proton stację kosmiczną nowego typu. Był to Saljut 6, stacja kosmiczna długotrwałego użytku.

Saljut 6 był stacją kosmiczną drugiej generacji. Był on wyposażony w dwa porty cumownicze. Umożliwiało to długotrwałe zamieszkanie stacji przez radzieckich kosmonautów. Gdy do jednego portu przycumowany był statek Sojuz, do drugiego mogły cumować towarowe statki Progress oraz załogi odwiedzające. Łącznie do stacji Saljut 6 było przycumowanych 35 obiektów.

12 statków Progress dowiozło na stację ponad 20 ton wyposażenia i paliwa.

Stację Saljut 6 odwiedzili też kosmonauci z programu Interkosmos. Pierwszym był Czech Wladimir Remek, drugim Mirosław Hermaszewski. Poza tym stację odwiedzili kosmonauci z Bułgarii, Wietnamu, Rumunii, Kuby i Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Pierwsza załoga Saljuta 6 wystartowała w październiku 1977. Byli to Władimir Kowalonok i Walerij Riumin na pokładzie statku Sojuz-25. Lot zaplanowano na trzy miesiące. Jednak statek Sojuz nie mógł zacumować do stacji i kosmonauci po 2 dniach wylądowali na Ziemi. Dopiero załoga Sojuza-26: Jurij Romanienko i Gieorgij Grieczko stali się pierwszymi ludźmi, którzy zamieszkali na ponad jeden miesiąc w stacji Saljut 6.

Łącznie stacja kosmiczna była zamieszkana przez 676 dni. Przeprowadzono wiele eksperymentów. Stosowano teleskop na podczerwień, radioteleskop, fotografowano Ziemię, hodowano rośliny na orbicie, badano wpływ nieważkości na człowieka oraz prowadzono obserwację promieniowania Gamma.

29 czerwca 1982 roku zdeorbitowano stację Saljut 6 z dołączonym Kosmosem 1267, który udowodnił, że duże, bezzałogowe obiekty (do 20 ton), potrafią same przycumować na orbicie.