Kosmiczny Teleskop Hubblea zrobił zdjęcie miejsca narodzin gwiazd w sąsiedniej galaktyce. Panoramiczny widok przedstawia jaskrawy gaz, ciemne chmury pyłu i młode gorące gwiazdy. Region ten, skatalogowany jako N11B, leży w Wielkim Obłoku Magellana (WOM), odległym od Ziemi o 160 tysięcy
Nasza sąsiedzka galaktyka Wielki Obłok Magellana należy do konstelacji Złotej Ryby. Jest nafaszerowanz wieloma regionami przeszłego i obecnego formowania się gwiazd. Jeden z tych regionów, N11B, jest pokazany na powyższym zdjęciu, wykonanym przez Hubble'a. Miejsce to jest częścią o wiele większego regionu gwiezdnej formacji, zwanego N11. N11 jest drugim co do wielkości regionem formowania się gwiazd w WOM-ie. Prześciga go aktywnością jedynie “król gwiezdnych niań”, czyli mgławica Tarantula (albo 30 Dorado), znajdująca się po drugiej stronie WOM-u.
Zdjęcie pokazuje doskonały przypadek ciągłego formowania się gwiazd w pobliskiej galaktyce – nowe narodzenia powodowane przez stare masywne gwiazdy. Sekwencja zaczęła się od gromady gwiazd znajdujących się w zewnętrznej części obrazka, świecących w kolorze niebieskim i białych po lewej stronie. Są to jedne z najbardziej masywnych gwiazd spotkanych do tej pory we wszechświecie. Region wokół gwiazd jest pozbawiony gazu, ponieważ wiatry gwiazdowe i promieniowanie pochodzące z gwiazd wydmuchuje gaz. Gdy gwiazd zderza się z otaczającymi gęstymi chmurami, zapadają się one pod wpływem własnej grawitacji i formują się nowe gwiazdy. Ten łańcuch nieprzerwanych narodzin gwiazd został już zaobserwowany w innych bardziej odległych
Dalej po prawej stronie obrazka, wzdłuż ostrza znajduje się kilka mniejszych ciemnych chmur albo
W N11 współegzystują trzy generacje gwiazd. Gwiazdy “babcie” (w zewnętrznej częsci obrazka) została wyrzeźbiona w olbrzymim super bąblu, w pobliżu masywnych niebiesko białych gwiazd “matek” widocznych u góry obrazka. Te pozwoliły narodzić się nowym gwiazdą “dzieciom” w środku ciemnych globul.
Zdjęcie zostało zrobione przez Wide Field Planetary Camera 2 na Hubblu za pomocą filtrów nieprzepószczających światła emitowanego przez tlen (ekspozycja 1200 sekund) i wodór (ekspozycja 1000 sekund). Grupa naukowców pod przewodnictwem You-Hua Chu (University of Illinois) i Y?el Naz? (Universite de Li?ge w Belgi) porównała te dwa zdjęcia N11b zrobione w 1999 roku z innymi regionami w LMC.