Na przełomie sierpnia i września zaczynają promieniować roje alfa i delta-Aurygidów (AUR i DAU) oraz Piscydów (SPI). AUR, DAU i SPI to oficjalne skróty odpowiednich rojów nadane im przez International Meteor Organization (IMO).

Tekst przygotowany przez Kamila Złoczewskiego. Dziękujemy!

Najbardziej aktywne spośród tej trójki są AUR, następne w kolejności – delta-Aurygidy. Przypuszcza się, że są to w rzeczywistości dwa roje meteorów tzw. wrześniowe Perseidy z maksimum nad ranem 9 września oraz właściwe delta-Aurygidy z maksimum około 23-24 września. Od 5 września zauważamy pierwsze meteory z roju wrześniowych Perseidów, następnie po ich maksimum przechodzą rój delta-Aurygidów, które z kolei kończą aktywność około 10 października. W trakcie obu maksimum można zobaczyć po kilka meteorów (*) na godzinę wybiegających z okolic radiantu oznaczonego skrótem DAU na rysunku.

Najlepszym okresem do obserwacji zjawisk DAU (ze względu na fazy Księżyca) są dni od 5-14 września i od 30 września do końca aktywności roju. Radiant DAU wznosi się w ciągu całej nocy i znajduje się odpowiednio wysoko nad horyzontem, czyli ponad 30 stopni nad nim około 24-1 czasu lokalnego. Obserwatorzy powinni skierować swój wzrok około 30-50 stopni od miejsca skąd zdają się wybiegać zjawiska delta-Aurygidów, alfa-Aurygidów i Piscydów. Polecamy patrzeć na okolice Kasjopei, północne części gwiazdozbioru Andromedy oraz na wijącą się Jaszczurkę. Zachęcamy do obserwacji.

Zainteresowanych włączeniem się w obserwacje meteorów, które mają wartość naukową a zarazem są pasją, zachęcam do odwiedzenia stron internetowych Pracowni Komet i Meteorów. Obecnie prężnie rozwijamy obserwacje wizualne meteorów, teleskopowe, fotograficzne oraz za pomocą kamer przemysłowych (Polish Fireball Network). Zachęcamy do współpracy.

(*) ZHR – Zenitalna Liczba Godzinna, czyli ilość meteorów obserwowana w ciągu godziny, przy widoczności granicznej 6.5 magnitudo, gdy radiant danego roju jest w zenicie.