31 grudnia 2009 wieczorem zobaczymy częściowe zaćmienie Księżyca. Niewielka faza zjawiska (zaledwie 0,08) spowoduje, że w ziemskim cieniu schowa się tylko niewielki fragment południowej półkuli Srebrnego Globu.
Przebieg i obszar widoczności częściowego zaćmienia Księżyca z 31 grudnia 2009 roku. Maksimum zjawiska o 20:23 naszego czasu, maksymalna faza 0,08.
Poniższa tabela przedstawia godziny poszczególnych kontaktów Księżyca z ziemskim półcieniem i cieniem oraz położenie tarczy nad horyzontem (obliczone dla centralnej Polski w czasie środkowoeuropejskim).
| Oznaczenie | Nazwa | Godzina | Azymut [stopnie] | Wysokość [stopnie] |
| P1 | Początek zaćmienia półcieniowego | 18:15:11 | 81 | 23 |
| U1 | Początek zaćmienia cieniowego | 19:51:29 | 99 | 37 |
| MAX | Maksimum zaćmienia | 20:22:35 | 106 | 42 |
| U4 | Koniec zaćmienia cieniowego | 20:53:48 | 113 | 46 |
| P4 | Koniec zaćmienia półcieniowego | 22:30:02 | 143 | 57 |
Z tabeli wynika, że zjawisko obserwować będziemy nad wschodnim i południowo-wschodnim horyzontem.
Zaćmienie w całości widoczne będzie w całej Eurazji i w większej części Afryki (mapka powyżej). Tylko koniec zjawiska zobaczą obserwatorzy na Atlantyku, we wschodniej Kanadzie i wschodniej Brazylii, a tylko początek – w Australii. Zjawisko będzie niewidoczne w większej części obu Ameryk i na Antarktydzie.
Mapa (sporządzona programem SkyMap Pro) przedstawiająca konstelację Bliźniąt w czasie maksymalnej fazy częściowego zaćmienia Księżyca 31 grudnia 2009 (godzina 20:22:35 CSE). Z lewej strony widoczne są dwie najjaśniejsze gwiazdy tego gwiazdozbioru: Kastor (alfa) i Polluks (beta). Dwa szare, współśrodkowe koła to cień i półcień Ziemi (niewidoczne na rzeczywistym niebie). Na tle półcienia zaznaczono położenie Księżyca, który południowym skrajem zahacza o cień. Faza zjawiska to zaledwie 0,08.
W nocy z 31 grudnia na 1 stycznia Księżyc ponad widnokręgiem oglądać będziemy od około 15:10 do 8:20. O północy warto rzucić okiem pomiędzy Lwa i Raka, gdzie jasnym, czerwonym blaskiem świeci Mars zbliżający się do opozycji, a później – na wschód, gdzie coraz wyżej wznosi się przebywający w Pannie Saturn.
