29 stycznia około 21:00 Mars znajdzie się w opozycji względem Słońca. Dwa dni wcześniej jego odległość od Ziemi przyjmie minimalną wartość, a dobę później zobaczymy go w towarzystwie Księżyca.
Czerwona Planeta obiega Słońce raz na około 687 dni. Względny ruch orbitalny Ziemi i Marsa powoduje, że opozycje (najlepsze momenty do prowadzenia obserwacji) zdarzają się średnio co 780 dni. Poprzednia miała miejsce 24 grudnia 2007 roku, a na kolejną poczekamy do 3 marca 2012 roku.
Znaczny mimośród orbity Czerwonej Planety (0,0935, to dużo w porównaniu z 0,0167 Ziemi) powoduje, że moment opozycji nie pokrywa się z momentem największego zbliżenia do Ziemi. Tym razem do takiego spotkania dojdzie 27 stycznia o 19:44, dwa dni przed opozycją.
Duże spłaszczenie orbity Marsa jest też głównym sprawcą znacznych różnic odległości planety od Ziemi w czasie maksymalnych zbliżeń. W czasie ostatniej wielkiej opozycji (kiedy ta odległość jest szczególnie nieduża), w sierpniu 2003 roku, dystans wynosił 0,373 jednostki astronomicznej. Podczas zbliżenia w 2012 roku wyniesie aż 0,674 jednostki. Nadchodząca opozycja charakteryzuje się raczej dużą odległością Ziemia-Mars. Jej najmniejsza wartość wyniesie 0,664 jednostki astronomicznej, czyli 99,3 miliona kilometrów. Na wielką opozycję poczekamy do lipca 2018 roku.
Tabela przedstawiająca daty minimalnych i maksymalnych odległości Ziemia-Mars w ciągu pierwszych 20 lat XXI wieku. Podano odległości (w jednostkach astronomicznych i milionach kilometrów), średnice kątowe Marsa (w sekundach) oraz odległości z jakiej oglądać należy monetę pięciozłotową, aby widzieć ją pod takim samym jak Marsa kątem. Na czerwono zaznaczono „skrajne” opozycje, kiedy odległość Marsa od Ziemi jest największa lub najmniejsza. Linijka niebieska to opozycja ze stycznia 2010 roku.
Marsa widzimy w tej chwili jako jasno świecący, niemigoczący, czerwonawy punkt w gwiazdozbiorze Raka, kilka stopni na wschód od gromady otwartej Praesepe. W ciągu najbliższych dni, poruszając się ruchem wstecznym (na zachód), Mars minie tę gromadę. Jasność planety w czasie nadchodzącej opozycji, minus 1,3 magnitudo, czyni ją najjaśniejszym (poza Księżycem) obiektem na niebie. Zwracając w stronę konstelacji Raka teleskop, zobaczyć możemy Marsa jako tarczkę o średnicy kątowej 14 sekund (pod podobnym kątem widzimy monetę pięciozłotową z odległości 350 metrów). Mapa przedstawiająca ruch Marsa na tle gwiazd Raka w drugiej połowie stycznia i w lutym 2010 roku. Schemat sporządzono programem SkyMap Pro. Obecne, bardzo dobre warunki będą się pogarszać w ciągu kolejnych tygodni i miesięcy, Mars coraz wcześniej znikać będzie za zachodnim horyzontem. 4 lutego 2011 roku znajdzie się w złączeniu ze Słońcem. W ciągu najbliższych dni czeka nas jeszcze jedno zjawisko z udziałem Czerwonej Planety. W nocy z 29 na 30 stycznia w jej pobliżu zobaczymy prawie pełny Księżyc.
