Nasz przewodnik nie zawiera dużo technicznych szczegółów, więc pozwala skoncentrować się na obserwacji Perseidów i innych deszczy meteorów. Nadaje się dla każdego, nie tylko zawodowych obserwatorów.
Artykuł przetłumaczyli: Piotr Łubis i Karolina Suszyńska.
Po pierwsze, kilka słów o Perseidach. Perseidy to coroczny rój meteorów pojawiający się co roku w sierpniu. To małe kawałki pyłu i śmieci kosmicznych pochodzących z warkocza komety 109P/Swift-Tuttle, która krąży po orbicie eliptycznej wokół Słońca i co roku przecina ją Ziemia. W momencie, gdy te kawałki spotkają się z ziemską atmosferą, spalają się, powodując jasne rozbłyski i smugi na niebie. Nazywamy to „spadającymi gwiazdami” lub „meteorami”.
Do obserwacji Perseidów potrzebujemy tylko kilku prostych rzeczy.
1. Zaplanuj, kiedy chcesz je obserwować: Wybierz dobry termin do obserwacji. Pomogą Ci w strony: www.meteorwatch.org lub NASA. Zaplanuj sobie co najmniej godzinę, lub więcej – najlepiej w miejscu oddalonym od świateł miejskich. Meteory pojawiają się nagle, więc bądź cierpliwy i daj sobie czas, żeby zobaczyć ich jak najwięcej. W przybliżeniu najlepszą porą na obserwację są ciemne godziny w przedświcie. Dobrym czasem jest także bardzo późny wieczór lub okolice północy.
2. Przygotuj się dobrze: Ubierz się ciepło, ponieważ noce w sierpniu mogą być chłodne. Znajdź dobre krzesło ogrodowe, leżak, lub miejsce na ziemi, gdzie możesz położyć śpiwór albo koc, co ułatwi Ci patrzenie w niebo przez długi czas oraz oszczędzi cierpień Twojej szyi. Możesz wziąć ze sobą jedzenie i picie, które pozwoli Ci się jeszcze lepiej bawić.
3. Gdzie patrzeć: Wszystko, co musisz zrobić, to skupić swój wzrok na niebie. Unikaj latarek i innych źródeł światła, albowiem Twoje oko nie dostrzeże zbyt wielu szczegółów w ciemności. Perseidy pojawiają się w różnych losowych częściach nieba, aczkolwiek biorą swój początek w punkcie zwanym „radiantem”, który znajduje się w gwiazdozbiorze Perseusza. Nie musisz patrzeć w żadnym określonym kierunku, po prostu w górę.
4. W jaki sposób obserwować: Nie potrzebujesz teleskopu, lornetki ani żadnych innych przyrządów optycznych. Potrzebujesz tylko swoich oczu.
5. Czego się spodziewać: Nie spodziewaj się deszczu ognia z nieba. Zobaczysz jeden lub więcej jasnych rozbłysków czy smug co kilka minut. Perseidy mogą dostarczyć od pięćdziesięciu do stu meteorów na godzinę w szczycie swojej aktywności, który występuje w nocy z 11 na 12 i z 13 na 14 sierpnia. Czasami, przy dużym szczęściu, można zobaczyć niezwykle jasny meteor zwany „kulą ognia” (ang. fireball), który jest naprawdę niesamowity. Dodatkowo w tym roku Jowisz, Wenus i Księżyc w kształcie półkola zbierają się razem na niebie, gdy Perseidy są najaktywniejsze.
Życzymy dobrej zabawy! Pamiętaj, że im dłużej patrzysz, tym więcej zobaczysz. Powodzenia!
Hmm
Zawsze jest jakieś ale — Autorzy tekstu zapomnieli dodać informacji o zachowaniu czujności terenowej. Kiedyś wybrałem się na rowerze, za miasto, w celu obserwacji nieba, w piknikowy sposób. Po 20 minutach przyplątał się jakiś pan ze świerszczykami w ręku. 10% traumy pozostało do dziś.
astom
Małe przekłamanko: — Najpierw cytat z tekstu: “To małe kawałki pyłu i śmieci kosmicznych pochodzących z ogona komety 109P/Swift-Tuttle, która krąży po orbicie eliptycznej wokół Słońca i co roku zbliża się do Ziemi.”
A teraz poprawka: to nie kometa zbliża się co roku do Ziemi (bo okres jej bytności w ok. Słońca to 133 lata), a Ziemia, co roku, przecina jej trjektorię, na której kometka pzostawiła masę różnych różności. Ale spokojnie, w ciągu najbliższego tysiąclecia nie grozi nam bezpośrednie spotkanie. :-))