Jakie prawa rządzą sejsmiczną aktywnością Słońca podczas rozbłysków? Odpowiedź na to pytanie może być ukryta pod powierzchnią gwiazdy.
Podczas zjawisk na Słońcu, przypominających ziemskie trzęsienia, tuż po rozbłysku uwalniana jest energia w postaci fal akustycznych, rozchodzących się po powierzchni gwiazdy. Przez dłuższy czas uważano, że fale mogą być wywoływane przez siły magnetyczne lub podgrzewanie się zewnętrznej warstwy atmosfery Słońca. Sądzono także, że fale podróżują od zewnątrz do wnętrza gwiazdy. Przełomem okazały się dane z Solar Dynamic Observatory (SDO) z 2011 r. Zaobserwowano wtedy niezwykle silne trzęsienie Słońca występujące tuż po średnio silnym rozbłysku. Dzięki zastosowaniu holografii heliosejsmicznej okazało się, że fale akustyczne rozchodzą się z wnętrza Słońca, z ok. 1126 kilometrów pod powierzchnią, w kierunku jego warstw zewnętrznych. Niestety nie pozwoliło to na zidentyfikowanie mechanizmu wywołującego trzęsienia. Przypuszcza się, że źródło zostało pobudzone rozbłyskiem.
Jak działa holografia heliosejsmiczna?
Fale dźwiękowe rozchodzące się wewnątrz Słońca uginają się na jądrze gwiazdy i kierują się z powrotem ku powierzchni. Obserwując wibracje powierzchni Słońca, można dowiedzieć się, co dzieje się wewnątrz podobne jak obserwacje fal sejsmicznych dostarczają informacji o budowie wnętrza Ziemi. Prędkości, z jakimi poruszają się fale, zależą między innymi od natężenia pola magnetycznego, więc analizując je można określić natężenie tego pola, a także zlokalizować plamy słoneczne.
