O obiekcie:

W katalogu Caldwella na miejscu 24. znajdziemy obiekt, który bardziej znany jest jako Perseusz A lub NGC 1275. Jest to jedna z bliższych Ziemi ogromnych galaktyk eliptycznych z aktywnym jądrem. Nie dość, że we wnętrzu Perseusza A znajduje się bardzo masywna czarna dziura, która może być miliony, jak nie miliardy, razy masywniejsza od Słońca, to dodatkowo stanowi bardzo silne źródło promieniowania rentgenowskiego i radiowego.

Włóknista struktura otaczająca galaktykę, to jedyny ślad w świetle widzialnym, który zdradza wpływ czarnej dziury na gaz wypełniający przestrzeń w gromadzie galaktyk, w której znajduje się NGC 1275. Struktura ta powstała w wyniku wyrzucania zimnego gazu z galaktyki i zostały uwięzione w gorącym gazie międzygwiazdowym. Przeciętne włókno może mieć masę miliona mas Słońca, szerokość zaledwie 200 lat świetlnych i rozciągać się na 20 tysięcy lat świetlnych, czyli na odległość 5 tysięcy razy większą niż dystans, jaki dzieli Słońce i najbliższą mu gwiazdę Proximę Centauri.

Szacuje się też, że włókna gazu mogą liczyć sobie setki milionów lat, a przyczyną ich długowieczności może być to, że są utrzymywane w takiej formie przez pole magnetyczne. W innym przypadku zapewne już dawno uległyby zniszczeniu w surowym, wysokoenergetycznym środowisku, wyparowałyby lub zapadłyby się i utworzyłyby nowe gwiazdy.

Perseusz A został odkryty w 1786 r. przez Williama Herschela.

Zdjęcie Perseusza A stanowi kolaż obrazów uzyskanych w trzech różnych długościach fali elektromagnetycznej. Światło widzialne: Kosmiczny Teleskop Hubble’a, promieniowanie rentgenowskie: Kosmiczne Obserwatorium Chandra, fale radiowe: Very Large Array.

Podstawowe informacje:

  • Typ obiektu: galaktyka eliptyczna/ galaktyka Seyferta
  • Numer w katalogu NGC: 1275
  • Jasność obserwowalna: +11,7m
  • Gwiazdozbiór: Perseusz
  • Deklinacja: +41° 30′ 42″
  • Rektascensja: 03h 19m 48s
  • Rozmiar kątowy: 2,3′ x 1,6′
  • Promień: ~50 000 ly

Zdjęcie galaktyki NGC 1275 wykonane za pomocą kamery ACS Kosmicznego Teleksopu Hubble’a w 2006 r.

Jak obserwować?

Caldwell 24 jest dość ciemnym obiektem, dlatego do jego obserwacji potrzebny jest teleskop o aperturze co najmniej 8”. Galaktykę można obserwować z półkuli północnej na jesień i w zimie.

Lokalizacja galaktyki NGC 1275 na niebie.

Autor

Avatar photo
Anna Wizerkaniuk

Absolwentka studiów magisterskich na kierunku Elektronika na Politechnice Wrocławskiej, członek Zarządu Klubu Astronomicznego Almukantarat, miłośniczka astronomii i książek