Treść

Jasności (M) i okresy pulsacji (P) cefeid klasycznych można powiązać zależnością M=a\cdot\log_{10}(P)+b. Na podstawie danych w poniższej tabeli wyznacz współczynniki ab. Niepewności można pominąć.

GwiazdaOkres pulsacji PJasność absolutna M\log_{10}(P)
\ell Car35,56-5,221,550962
\zeta Gem10,148-4,11,006380
\beta Dor9,843-3,910,993127
W Sgr7,59-3,760,880242
X Sgr7,013-2,850,845904
Y Sgr5,774-2,060,761477
\delta Cep5,366-3,470,729651
FF Aql4,47-3,40,650308
T Vul4,335-3,190,636989
RT Aur3,728-3,090,571476
SV Vul44,98-6,041,653019
WZ Sgr21,83-5,061,339054
S Nor9,75-3,950,989005
SU Cas1,95-1,990,290035
\alpha UMi5,75-3,420,759668

Obserwujemy układ podwójny złożony z Cefeidy i towarzyszącej jej gwiazdy. Obie krążą po kołowych orbitach wokół wspólnego środka masy z okresem 2 lat, jak pokazano na rysunku. Oś obrotu układu jest nachylona o 60^\circ względem linii wzroku obserwatora, a szerokość kątowa odległości między gwiazdami wynosi 0{,}1^{''}.

Cefeida ma jasność 5 magnitudo i pulsuje z okresem 10 dni. Obserwowana przez nas fala wyemitowana przez gwiazdę towarzyszącą jest w wyniku rotacji wokół środka masy przesunięta o 0{,}02 nm względem fali o długości 656{,}3 nm. Na podstawie wcześniej wyprowadzonej zależności i powyższych danych oblicz masy obu gwiazd.

Rozwiązanie

Zacznijmy od wyznaczenia zależności okres–jasność. Z tabeli wartości dopasowujemy prostą:

    \[ M = a \log_{10} P + b, \]

skąd otrzymujemy wartości a \approx -2,766,\, b \approx -1,182.
Następnie możemy wyznaczyć jasność absolutną Cefeidy Dla P = 10\ \text{d} mamy \log_{10} P = 1. Stąd

    \[ M = a\cdot 1 + b \approx -3,948. \]

Z wzoru Pogsona dla jasności absolutnej możemy teraz wyznaczyć odległość do układu. Z modułu odległości:

    \[ m - M = 5 \log_{10}\!\left(\frac{d}{10\ \text{pc}}\right), \]

dla m = 5M = -3,948 otrzymujemy

    \[ d \approx 616\ \text{pc}. \]

Wiemy, że kątowa separacja gwiazd to \theta = 0,1''. W radianach wynosi ona

    \[ \theta = 0,1 \cdot \frac{\pi}{180\cdot 3600}. \]

Stąd separacja liniowa to 

    \[a = \theta \cdot d \approx 61,6\ \text{AU}. \]

Przejdźmy do prędkości orbitalnej gwiazdy towarzyszącej. Wiemy, że możemy ją znaleźć na podstawie przesunięcia linii widmowej:

    \[ v_{\mathrm{rad}} = c \frac{\Delta\lambda}{\lambda_0} = 3,0\cdot 10^8 \cdot \frac{0,02}{656,3} \approx 9,14\ \text{km/s}. \]

Przy kącie nachylenia \alpha = 60^\circ:

    \[ v_2 = \frac{v_{\mathrm{rad}}}{\sin\alpha} \approx 10,55\ \text{km/s}. \]

Promień orbity względem środka masy:

    \[ r_2 = \frac{v_2 P}{2\pi}, \]

gdzie P = 2\ \text{lata} = 6,31\cdot 10^7\ \text{s}. Stąd

    \[ r_2 \approx 0,71\ \text{AU}. \]

Z trzeciego prawa Keplera możemy znaleźć całkowitą masę układu:

    \[ M_{\mathrm{tot}} = \frac{4\pi^2 a^3}{G P^2}. \]

Po podstawieniu a = 61,6\ \text{AU}P = 2\ \text{lata} otrzymujemy

    \[ M_{\mathrm{tot}} \approx 5,85\cdot 10^4 M_\odot. \]

Ze związku r_2 = a \frac{m_1}{M_{\mathrm{tot}}} dla środka masy:

    \[ m_1 = M_{\mathrm{tot}} \frac{r_2}{a},\qquad m_2 = M_{\mathrm{tot}} - m_1. \]

Podstawiając wartości otrzymujemy wynik końcowy:

    \[ m_1 \approx 672 M_\odot,\qquad m_2 \approx 5,78\cdot 10^4 M_\odot. \]

Zadanie pochodzi z Olimpijskiej Ligi Astronomicznej. Więcej informacji o konkursie i o obecnej edycji można znaleźć na stronie: https://almukantarat.pl/liga-astronomiczna/.

Korekta – Zofia Lamęcka

Autor

Avatar photo
Redakcja AstroNETu