Miara prawdziwej jasności obiektu w przestrzeni kosmicznej niezależna od jej odległości – widziana jasność gwiazdy albo innego świecącego obiektu, gdyby był położony w odległości 10 parseków (32.6 lat świetlnych). Absolutna jasność gwiazdowa jest związana z ilością energii promienistej wysyłanej z obiektu. Nadolbrzymy mogą mieć wielkość gwiazdową nawet -8, podczas gdy ciemne czerwone karły zaledwie +16. Słońce ma wielkość gwiazdową +4.8, czyli mniej więcej w połowie pomiędzy tymi ekstremami.

Absolutne jasności gwiazd zazwyczaj mieszczą się w przedziale od -10 do +17. Jasność absolutna galaktyk może być dużo mniejsza; dla przykładu, M87 ma wielkość gwiazdową -22.

Ciekawostka: wiele gwiazd widocznych gołym okiem mają jasność absolutną wystarczającą, by rzucić cień z odległości 10 parseków. Jasności absolutne kilku gwiazd – Rigel (-7.0), Deneb (-7.2), Naos (-7.3), Betelgeuse (-5.6), Sirius (1.4).

Dla obiektów planetarnych (planety, komety, asteroidy), jasność absolutną oblicza się przyjmując jedną jednostkę astronomiczną (1 AU) za odległość odniesienia.

Autor

Karol Langner