Optyka adaptatywna
Optyka adaptatywna jest stosowana we współczesnej astronomii w celu wyeliminowania zaburzeń powodowanych drganiami atmosfery. Optyka adaptatywna polega na sterowaniu komputerowo lokalnych odkształceń zwierciadeł (wielkości kilku …
Optyka adaptatywna jest stosowana we współczesnej astronomii w celu wyeliminowania zaburzeń powodowanych drganiami atmosfery. Optyka adaptatywna polega na sterowaniu komputerowo lokalnych odkształceń zwierciadeł (wielkości kilku …
Strumień materii wypływający w sposób ciągły z korony Słońca we wszystkich kierunkach w przestrzeń międzyplanetarną, składający się przede wszystkim ze swobodnych elektronów, protonów, cząstek alfa, …
Erupcja miliardów ton plazmy z korony Słońca w przestrzeń międzyplanetarną oraz towarzyszące jej zawirowania pola magnetycznego. W przeciwieństwie do wiatru słonecznego erupcje mają bardzo gwałtowny …
Ciemny obłok materii międzygwiazdowej, powstały w wyniku zapadania się materii; globule są zarodkami nowych gwiazd. W początkowej fazie, globule posiadają niewielką gęstość i temperaturę – podobną do swojego …
Meteoroid, który przetrwał fazę bolidu i spadł na Ziemię, a jego wymiary czynią go zauważalnym; duży meteoryt może być przyczyną powstania krateru. Około 80% meteorytów to chondryty, w których można …
Punkt na sferze niebieskiej przeciwległy zenitowi.
Punkt przebicia sfery niebieskiej przez półprostą wychodzącą z jej początku i o zwrocie przeciwnym do siły ciężkości w danym miejscu. Jest to punkt znajdujący się dokładnie nad głową obserwatora. …
Układ współrzędnych sferycznych służący do określania kierunków do ciał niebieskich na sferze niebieskiej. Układ współrzędnych astronomicznych jest określony, analogicznie do współrzędnych geograficznych, wyborem …
Twór geometryczny – sfera o dowolnym promieniu, w środku której znajduje się obserwator; pojęcie pomocne w określaniu kierunków do ciał niebieskich na niebie. Położenie ciała niebieskiego na sferze …
Koło wielkie na sferze niebieskiej leżące w płaszczyźnie prostopadłej do pionu.