Indianin to niewielka, blada konstelacja nieba południowego. Została stworzona 16 wieku przez Petrusa Planciusa. Pierwszym atlasem, w jakim została zawarta, była „Uranometria” Johanna Bayera w 1603 roku. Towarzysząca jej ilustracja przedstawiała człowieka ze strzałami w obu dłoniach – jako rdzennego mieszkańca bliżej nieokreślonego kontynentu. Konstelacja nie zawiera obiektów Messiera i nie jest związana z żadnym deszczem meteorów. Przynajmniej dwóm z jej gwiazd towarzyszą planety.
Z gwiazdozbiorem Indianina nie są powiązane żadne mity. Jego postać na ilustracjach jest zazwyczaj przedstawiana trzymając w obu dłoniach strzały lub włócznie. Pierwsze rysunki mogą wskazywać na to, że jest to rdzenny mieszkaniec Madagaskaru – ale nie ma ku temu mocnych przesłanek.
Na powyższym fragmencie mapy nieba przedstawiony został gwiazdozbiór Indianina w otoczeniu sąsiadujących konstelacji.
Najjaśniejszą gwiazdą konstelacji jest Alpha Indi (α Ind), czasami znana jako „Pers”, ale nie jest to oficjalna nazwa. Gwiazda ta ewoluowała w olbrzyma, opuszczając ciąg główny gwiazd. Oddalona od nas o trochę ponad 93 lata świetlne, jest dwukrotnie cięższa od naszego Słońca i ma od niego dwanaście razy większy promień. Towarzyszą jej dwie inne, o wiele ciemniejsze gwiazdy, czerwone karły.
Inną ciekawą gwiazdą konstelacji jest Epsilon Indi (ε Ind), karzeł odległy od Ziemi o niecałe 12 lat świetlnych. Ta gwiazda również ma towarzyszy – i tak samo, jak w poprzednim wypadku, są to dwa ciemniejsze od niej karły. Zostały odkryte w 2003 roku. Na ilustracjach Epsilon Indi wyznacza jedną ze strzał w lewej dłoni Indianina. ε Ind ma trzeci największy ruch własny w gwiazd widzialnych gołym okiem i dziewiąty z kolei dla wszystkich znanych. W związku z tym ucieka szybko z gwiazdozbioru Indianina i około roku 2640 znajdzie się w konstelacji Tukana.
Ilustracja pochodzi z dzieła Johanna Bayera pod tytułem „Uranometria”. Wyobrażenie Indianina, przedstawione na tle gwiazd tworzących jego konstelację, można zobaczyć w górnej części ilustracji.
Oprócz gwiazd w konstelacji Indianina znajdują się ciekawe obiekty głębokiego nieba. Jednym z nich jest NGC 7049, galaktyka oddalona od nas o około 100 milionów lat świetlnych od nas i rozciągająca się na niebie na 150 tysięcy lat świetlnych. Galaktyka ma cechy zarówno galaktyk spiralnych, jak i eliptycznych. Uważa się, że ta nietypowy wygląd jest rezultatem kilku niedawnych kolizji z innymi galaktykami.
Galaktyka NGC 7049 o cechach galaktyki eliptycznej i spiralnej. Jasna gwiazda w centrum fotografii pochodzi z naszej galaktyki.
