Gwiazdozbiór Węgielnicy to konstelacja nieba południowego, jej nazwa z łaciny (Norma) oznacza „normalny”, odnosząc się do kąta prostego. Konstelacja została wprowadzona przez francuskiego astronoma Nicolasa Louisa de Lacaille w połowie XVIII wieku. Współczesna nazwa pochodzi od węgła, czyli narożnika budynku. Sama konstelacja na niebie przedstawia kwadrat stolarski.
Gwiazdozbiór Węgielnicy z „Uranographii” Johanna Elerta Bodego. Nazwa konstelacji z francuskiej została zlatynizowana do Norma et Regula, a ostatecznie skrócona do Norma.
Węgielnica zawiera cztery gwiazdy ze znanymi planetami i nie posiada żadnych obiektów Messiera. Najbardziej wyróżnia się w Węgielnicy układ trzech słabych gwiazd, tworzących kąt prosty. Trudno jednak jest go odnaleźć na tle Drogi Mlecznej. Najjaśniejszą gwiazdą w konstelacji jest Gamma-2 Normae, o magnitudzie pozornym 4,02. Ponieważ granice konstelacji zmieniły się od XVIII wieku, Węgielnica nie posiada już gwiazd oznaczonych jako Alfa lub Beta. Gwiazdy, które w czasach Lacaille’a były Alfą i Betą Węgielnicy, należą teraz do konstelacji Skorpiona. Z konstelacją związany jest jeden deszcz meteorów – Gamma Normae.
Powyższy fragment mapy nieba przedstawia gwiazdozbiór Węgielnicy w otoczeniu sąsiednich konstelacji.
Konstelacja posiada całkiem interesujące obiekty głębokiego nieba: gromady otwarte NGC 6087, NGC 6067 albo NGC 6164-65, która stanowi przykład jednego z najrzadszych typów mgławic. Jest to rozpędzona wiatrem dwubiegunowa muszla, otaczająca jasnego nadolbrzyma klasy O7 o masie rzędu 40 mas Słońca. Za pomocą dużych teleskopów można zaobserwować sławną mgławicę Menzel 3 o bipolarnym kształcie. Z Ziemi ta mgławica przypomina głowę i tułów mrówki, w związku z czym otrzymała zwyczajową nazwę Mgławica Mrówka. W odległości około 200 milionów lat świetlnych położona jest masywna supergromada galaktyk Norma (Abell 3627).
Mgławica planetarna Menzel 3 o bipolarnym kształcie.
