Alfa Caprikornidy to słaby rój aktywny od 3 lipca do 15 sierpnia. Najwięcej meteorów z tego roju możemy zobaczyć w okolicach 30 lipca. Wówczas to z miejsca położonego na około 2,5 stopni na północy wschód od alfy Koziorożca (Algedi – arb. koza lub koziorożec) zdaje się wybiegać po 2 do 3 meteorów w ciągu godziny. Jest to bardzo efektowny rój meteorów bowiem jego zjawiska są bardzo wolne i często bardzo jasne. Zapraszamy do obserwacji!
Za przygotowanie tekstu serdecznie dziękujemy Kamilowi Złoczewskiemu z
Są to zjawiska wyróżniające się małą prędkością kątową – od kilku do kilkunastu stopni na sekundę, ponieważ ich prędkość względem Ziemi wynosi jedyne 23 km/s. Można je zatem łatwo odróżnić o aktywnych w tym samym okresie delta-Akwarydów południowych – prędkość geocentryczna 41 km/s. Meteory z tego roju są znane również ze względu na to, że dają jasne zjawiska.
Krótka wypowiedź jednego z doświadczonych obserwatorów meteorów Dariusza Dorosza: „Caprikornidy to efektowne meteory bo wolne często jasne i rozpadające się na fragmenty„.
W tym roku maksimum alfa-Caprikornidów wypada cztery dni przed nowiem, Księżyc położony w Byku będzie w znacznej odległości kątowej od radiantu roju. Aby prawidłowo obserwować ten rój należy zwrócić wzrok na 25-50 stopni od radiantu. Polecam zatem patrzeć na okolice kwadratu Pegaza, Delfina i w Orle, powyżej Altaira. Meteorów z tego roju będzie widać niewiele w stosunku do aktywnych w tym okresie delta-Akwarydów, Perseidów oraz meteorów sporadycznych. Mimo to powinny być łatwo wyłapywane wśród szybkich i słabych delta-Akwarydów oraz szybkich Perseidów (Vgeo = 59 km/s), ponieważ CAP dają relatywnie jasne i wolne zjawiska.
Położenie radiantów kompleksu rojów Wodnik-Koziorożec oraz lipcowych Pegazydów.
Za odkrywcę roju uważa się N. de Konkoly z Węgier, który w nocy z 28/29 lipca 1871 roku naniósł trasy 6 meteorów wylatujących ze współrzędnych RA=20h 20m, DEC=-4 stopni. Alfa-Caprikornidy są prawdopodobnie starym rojem meteorów ponieważ zjawiska należące do tego roju mają duży rozrzut w elementach orbitalnych. Ponieważ orbita cząstek jest blisko ekliptyki, mogą być często zaburzane przez oddziaływanie z planetami. Podejrzewa się, że meteory są związane z planetoidą Adonis (2101) lub kometą 45P/Honda-Mrkos-Pajdusakova. Kompleksowe opracowanie wizualnych obserwacji tego roju można znaleźć w pracy Audriusa Dubietis’a i Rainera Arlta z 2000 roku (WGN, 32:3, 69-76). Rój ten jest na liście rojów uznawanych przez IMO i w raportach wizualnych używamy skrótu CAP.
Zainteresowanych włączeniem się w obserwacje meteorów, które mają wartość naukową a zarazem pasją, zachęcam do odwiedzenia stron internetowych
