Kolejny tydzień lipca będzie dość ubogi w zjawiska astronomiczne, w porównaniu do poprzedniego tygodnia. Przed świtem w poniedziałek i wtorek będzie można obserwować chudnący i oddalający się od pary Jowisz – Wenus Księżyc, zaś wieczorem – coraz gorzej widoczną inną parę planet Mars – Saturn. Księżyc powróci na wieczorne niebo w niedzielę 22 lipca, ale jego obserwacje będą jeszcze bardzo trudne (mimo sporej już fazy).
Wenus wraz z Jowiszem poruszają się już ruchem prostym, czyli przesuwają się po niebie w tym samym kierunku. Druga planeta od Słońca robi to znacznie szybciej, dlatego odległość między nimi będzie się dość szybko zwiększać. O ile w poniedziałek 16 lipca Wenus będzie świecić 7° od Jowisza, to do niedzieli 22 lipca oddali się od Jowisza o kolejne 2°. Jednocześnie Wenus oddala się od Aldebarana i w niedzielę 22 lipca dystans między tymi ciałami niebiańskimi będzie wynosić 7°. Jowisz przeciwnie – zbliża się do Aldebarana i do niedzieli zmniejszy dystans do najjaśniejszej gwiazdy Byka do niecałych 5°.
Wenus oddala się od nas, ale na razie największy wpływ będzie to miało na zmniejszającą się średnicę planety i zwiększającą się fazę. W niedzielę 22 lipca przez teleskopy będzie można zobaczyć tarczę Wenus o średnicy 32″ i fazie 35%. Mniejszy wpływ na razie odległość Wenus od Ziemi będzie miała na jasność drugiej planety od Słońca, choć ona też zaczęła już maleć. Pod koniec tygodnia Wenus będzie świecić blaskiem -4,4 wielkości gwiazdowej.
Zupełnie inaczej jest w przypadku Jowisza. Największa planeta Układu Słonecznego zbliża się do nas, a w związku z tym jej jasność i rozmiary kątowe rosną. Obecnie Jowisz ma jasność -2,1 magnitudo, a jego tarcza ma średnicę 35″, a więc już więcej niż tarcza Wenus.
Jowisz wschodzi już przy dość ciemnym niebie, możliwe są więc obserwacje jego czterech najjaśniejszych księżyców. W tym tygodniu z terenu naszego kraju będzie można zaobserwować następujące zjawiska:
- 16 lipca, godz. 2:38 – zejście Ganimedesa z tarczy Jowisza,
- 16 lipca, godz. 4:24 – wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
- 17 lipca, godz. 1:34 – wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
- 18 lipca, godz. 2:04 – zejście Io z tarczy Jowisza.
Przez pierwsza dwa poranki tego tygodnia można obserwować Księżyc zbliżający się do nowiu. Tę fazę Srebrny Glob osiągnie w czwartek 19 lipca o godzinie 6:24 naszego czasu, ale zanim to nastąpi w poniedziałek 16 lipca oraz we wtorek 17 lipca będzie można zaobserwować go przed świtem. 16 lipca naturalny satelita Ziemi wzejdzie około godziny 2:15, a na godzinę przed wschodem Słońca (na tę porę wykonana jest animacja) wznosił się będzie już ponad 10° nad wschodnim horyzontem. Będzie miał wtedy fazę 9% i bardzo dobrze widoczne będzie tzw. światło popielate. Ponad 6° na zachód od niego świecić będzie bardzo jasna Wenus. We wtorek 17 lipca tarcza Księżyca będzie miała fazę już tylko 4% i o tej samej porze znajdzie się zaledwie 4° nad widnokręgiem. Nieco ponad 3° na północny wschód od niego świecić będzie gwiazda Tejat Prior.
Mapka pokazuje położenie Księżyca 22 lipca 2012 roku.
Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Ponowne obserwacje naturalnego satelity Ziemi będą możliwe dopiero w niedzielę, a i tak pokusić się będą mogli o to jedynie doświadczeni obserwatorzy nieba. W niedzielny wieczór Księżyc będzie już ponad 3,5 doby po nowiu, jednak niekorzystne nachylenie
Mapka pokazuje położenie Marsa i Saturna w trzecim tygodniu lipca 2012 roku.
Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Gdy się trochę bardziej ściemni można podjąć się obserwacji Marsa i Saturna. Obie planety z każdym kolejnym tygodniem będą widoczne coraz słabiej i na ich obserwacje nie pozostało już wiele czasu. Do niedzieli 22 lipca odległość między planetami zmniejszy się o kolejne 3° i będzie wynosić 13°. Czerwona Planeta świeci obecnie blaskiem +1 magnitudo, a jej tarcza ma średnicę zaledwie 6 sekund kątowych. Trzeba będzie więc dysponować teleskopem o średnicy co najmniej kilkunastu centymetrów i ponad 100-krotnym powiększeniem, aby zobaczyć fazę planety wynoszącą wciąż 89%. Pod koniec tygodnia Mars przejdzie około 3° na południe od Porrimy – jednej z jaśniejszych gwiazd w konstelacji Panny.
Saturn świeci już o ponad 0,2 magnitudo jaśniej, ma też prawie 3-krotnie większą tarczę o średnicy 17″. Maksymalna elongacja Tytana wypada w tym tygodniu w czwartek 19 lipca.
