O Obiekcie:

Caldwell 33, również nazywany Wschodnim Welonem, jest najjaśniejszą częścią mgławicy Welon (również nazywaną Pętlą Łabędzia). W skład Wschodniego Welonu wchodzą regiony skatalogowane jako NGC 6992 oraz NGC 6995. Jest to rozległa pozostałość po supernowej, która eksplodowała w naszej galaktyce 5-10 000 lat temu. Znajduje się około 2000 lat świetlnych od nas w gwiazdozbiorze Łabędzia. Cała mgławica jest rozległa na 110 lat świetlnych, co oznacza, że zakrywa na naszym niebie obszar 6 razy większy od księżyca w pełni (3 stopnie).

Na zdjęciu powyżej widać wielkie chmury gazu i pyłu, które splatają się ze sobą i święcą, kiedy cząsteczki zderzą się ze sobą i wdzierają się w otoczenie tworząc fronty uderzeniowe. Ostrzej i wyraźniej wyglądające fronty oznaczają krawędź frontu, a rozproszone regiony to fronty widoczne od przodu. Supernowe są odpowiedzialne za tworzenie wszystkich naturalnie występujących pierwiastków cięższych niż żelazo. Na zdjęciu kolor niebieski odpowiada za tlen, czerwony za wodór a zielony za siarkę.

Mgławica Welon jest pozostałością po supernowej w średnim wieku. Jest świetnym laboratorium do badania co się dzieje z pozostałościami supernowych ze względu na swoje idealne, niezasłonięte niczym położenie na nocnym niebie, względną bliskość i ogromne rozmiary. Astronomowie użyli teleskopu Hubble’a, żeby dzięki obserwacji dowiedzieć się więcej o kształtach i fizyce ruchu materii w tego typu obiektach. Dzięki teleskopowi astronomom udało się dokładniej określić wiek i odległość do mgławicy.

Mgławica Welon została odkryta przez astronoma Williama Herschela w 1784. W 1904 roku Williamina Fleming zaobserwowała słabiej widoczne rejony mgławicy nazwane Trójkątem Pickeringa.

Zdęcie całej mgławicy Welon w ultrafiolecie z oznaczonymi regionami

Podstawowe informacje:

  • Typ obiektu: pozostałość supernowej
  • Numer w katalogu NGC: NGC6992 oraz NGC 6995
  • Jasność obserwowalna: 8
  • Gwiazdozbiór: Labądź
  • Deklinacja: +30° 42′ 30″
  • Rektascensja: 20h 45m 38s
  • Rozmiar kątowy: 3 stopnie

Lokalizacja Caldwell 33

Jak obserwować:

Mgławicę najlepiej obserwować wczesną jesienią na półkuli północnej. Jako obiekt o jasności 8 nie jest widoczna gołym okiem, ale łatwo ją zaobserwować dzięki teleskopowi albo nawet używając lornetki w ciemną noc. Filtr mgławicowy ułatwi dostrzeżenie mgławicy i pomoże wyostrzyć jej mniej widoczne elementy, najlepiej widoczne przy użyciu 200mm lub większego teleskopu.

Korekta – Matylda Kołomyjec

Autor

Hanna Witomska