Bohater dzisiejszego artykułu, amerykański astronom amator John E. Bortle, w 2001 r., „po prawie 50 latach doświadczenia”, opublikował w magazynie „Sky and Telescope” swoją skalę Bortle’a. Dzieli się ona na 9 części, stopniowo rosnąc od doskonale ciemnego nieba do nieba w centrum miasta. Uwzględnia ona przede wszystkim widoczność światła zodiakalnego, poziom zanieczyszczenia światłem oraz widoczność Drogi Mlecznej i innych obiektów głębokiego nieba. Mapa wykonana na jej podstawie (każdy stopień jasności ma przyporządkowany kolor) jest bardzo cennym narzędzie zarówno dla osób chcących wykonać nocne obserwacje jak i dla ekologów.
John Bortle prowadził również badania podań 300 komet. W latach 1977-1994 był autorem „Comet Digest” w magazynie „Sky and Telescope”.
Bortle interesował się też gwiazdami zmiennymi, rejestrując ponad 200 000 obserwacji, i w związku z tym w latach 1970-2000 redagował miesięcznik dla American Association of Variable Star Observers (AAVSO).
Za zasługi w badaniach nad kometami został odznaczony wieloma nagrodami, między innymi Astronomical Society of the Pacific’s Comet Medal (w 1974 r.) czy E.E.Barnard Observers Award of the Western Amateur Astronomers (w 1990 r.).
W uznaniu jego pracy asteroida nr 4763, Bortle, została nazwana jego nazwiskiem.
