Na stronie Planetarium Śląskiego pojawiły się zadania pierwsze serii pierwszego etapu XLIX Olimpiady Astronomicznej. Zachęcamy do rozwiązywania, szczególnie, że w tym roku zadania nie należą do najtrudniejszych, a warto podkreślić, że status finalisty lub laureata OA to wstęp bez egzaminów na kierunki fizyki i astronomii (i nie tylko) na wielu uczelniach.

PIERWSZA SERIA ZADAŃ ZAWODÓW I STOPNIA

Zadanie 1

Ponieważ przyjęto, że podróż kosmiczną odbył człowiek, który znalazł się wyżej niż 100 kilometrów nad powierzchnią Ziemi proponuje się komercyjne wycieczki na taką wysokość. Wykaż, że w porównaniu do lotu orbitalnego wzlot na taką wysokość wymaga znacznie mniej energii.

Zadanie 2

Gdy dla obserwatora ziemskiego planeta górna znajduje się dokładnie po przeciwnej stronie niż Słońce mówimy, że jest ona w opozycji. Jej odległość kątowa od Słońca wynosi wtedy 1800. Dla planet olbrzymów oblicz po jakim czasie od momentu opozycji odległość kątowa planety od Słońca zmniejszy się do 900. W obliczeniach przyjmij, że orbity są współpłaszczyznowymi okręgami.

Zadanie 3

Następujące gwiazdy uszereguj według ich wzrastających rozmiarów:

1. Gwiazda olbrzym.

2. Słońce.

3. Gwiazda o jasności obserwowanej 10,8 wielkości gwiazdowej znajdująca się w odległości 3,5 ps od nas.

4. Gwiazda, której jasność absolutna wynosi 3,7 wielkości gwiazdowej, a temperatura efektywna – 5800 K.

Podaj uzasadnienie przyjętej przez Ciebie kolejności.

Zadanie 4

W dniu 3 października 2005 roku w Polsce będzie widoczne częściowe zaćmienie Słońca. Przygotuj szczegółowy program obserwacji tego zjawiska, uwzględniając posiadany przez Ciebie sprzęt obserwacyjny.

ZADANIA OBSERWACYJNE

Rozwiązanie zadania obserwacyjnego powinno zawierać: dane dotyczące przyrządów użytych do obserwacji i pomiarów, opis metody i programu obserwacji, standardowe dane dotyczące przeprowadzonej obserwacji (m.in. datę, czas, współrzędne geograficzne, warunki atmosferyczne), wyniki obserwacji i ich opracowanie oraz ocenę dokładności uzyskanych rezultatów. W przypadku zastosowania metody fotograficznej należy dołączyć negatyw lub odpowiedni wydruk komputerowy – materiały przesłane na nośnikach elektronicznych nie będą oceniane.

Zadanie 1

Na wykonanej przez siebie fotografii Księżyca dokonaj identyfikacji widocznych na niej szczegółów powierzchni Księżyca.

Zadanie 2

Przeprowadź obserwacje zaćmienia Słońca 3 października br.

Zadanie 3

Jako rozwiązanie zadania obserwacyjnego można również nadesłać opracowane wyniki innych własnych obserwacji prowadzonych w ostatnim roku.

Rozwiązanie jednego zadania obserwacyjnego należy nadesłać wraz z rozwiązaniami drugiej serii zadań zawodów I stopnia do 14 listopada 2005 r.

Autor

Filip Misiewicz

Komentarze

  1. kill'm    

    ” w tym roku zadania nie należą do najtrudniejszych,” — Prawdziwości tematu tego komentarza nie da się ukryć niestety „poziom olimpiady astronomicznej dąży do poziomu kartkówki”- to zdaniesłyszałem od jednego z organizatorów na pewnej konferencji. ale dla mnie osobiście lepiej będe miał łatwiej.

    1. Michał M.    

      Wszyscy będą mieli łatwiej

      > Prawdziwości tematu tego komentarza nie da się ukryć niestety
      > „poziom olimpiady astronomicznej dąży do poziomu kartkówki”-
      > to zdaniesłyszałem od jednego z organizatorów na pewnej
      > konferencji. ale dla mnie osobiście lepiej będe miał łatwiej.

      Wszyscy będa mieli łatwiej. A to może oznaczać większą konkurencję. ale mam nadzieję, że w finale będzie tak jak zwykle 20-25 osób a nie 100 🙂

      1. nie podpiszę sie od co    

        łątwa — poziom żenujący…. tyle i nic więcej.. łatwiej nie będzie bo będzie kupe bydła i albo 2 3 etap będzie trudny albo będzie gra o punkty zaczcionkę 🙂

        1. Michał M.    

          Bat na siebie samego

          > poziom żenujący…. tyle i nic więcej.. łatwiej nie będzie bo będzie
          > kupe bydła i albo 2 3 etap będzie trudny albo będzie gra o punkty
          > zaczcionkę 🙂

          Jeśli rzeczywiście zadania okażą się żenująco łatwe, to trzeba będzie stwierdzić, że KGOA kręci bat na samego siebie. Przecież więcej uczestników I serii I etapu oznacza więcej pracy przy sprawdzaniu. I będzie to sprawdzanie także prac tych, którzy polegną przy II serii I etapu i ich start jest bez sensu.

          I po co to? Gdyby zadania były trudniejsze, w finale byłoby 20 osób spośród 100 startujących w I serii I etapu. A jeśli zadania będą łatwe – w finale znajdzie się ta sama 20-tka wybrana spośród 500.

          Możliwe są jeszcze 2 sytuacje:

          – Olimpiada wysyciła się. Startują w niej wszyscy zainteresowani i wtedy nawet gdyby w I etapie trzeba było wypisać listę planet od Merkurego do Urana, to i tak wystartowałaby bardzo mała ilość osób.

          – Obniżył się poziom. Być może przy tak samo trudnych zadaniach, z roku na rok zmniejszała się ilość uczestników. KGOA mógł zauważyć tę tendencję i próbować zaradzić jej przez robienie łatwiejszych zadań. To nie jest dobre rozwiązanie – równanie w dół.

  2. kill'm    

    a może nikt o niej po prostu nie wie? — Tyle że jeśli zadania będą latwe to więcej osób wystartuje i pomoże to w popularyzacji astronomi (aczkolwiek jeśli jednostką popularyzacji astronomi byłby 1 A[stronet] to takie dzialania miałyby wartość mili lub mikroastronetów). pogląd ten może się wydawać dziwny ale dzięki temu że ja startowalem w zeszlym roku to dyrekcja i nauczycielostwo fizyki w mojej szkole dowiedzialo się że coś takiego jest

    P.S.
    ale się podlizalem 😛

    1. Michał Kusiak    

      heh — W tamtym roku zadania były również dość łatwe, choć nie tak jak obecnie. Na drugim etapie zaczęły się schody i poległem, choć sądzę że niewiele mi brakło do finału. Sadze jednak że, tak jak w każdej edycji do finału dostanie się od 15-25 osób. W OA nie jest brany próg punktowy tzn. że zdobywając 75% punktów w II etapie na bank awansujesz do finału. Tu chodzi o to że uczestnicy OA po rozwiązaniu II etapu dzielą się na grupę mocniejszą 15-25 os. i grupę słabszą. Ta mocniejsza awansuje.
      Więc bywa tak że jednego roku wystarczy rozwiązać porządnie 2 zadania aby być w finale a innego roku rozwiązanie 3 zadań może nie gwarantowac awansu.
      Uczestnikom polecam podejść do tego tak. Nie wazne jest to ile ja zrobiłem zadań, tylko ile NIE ZROBILI konkurenci.
      Krótko mówiąc OA ma dobry poziom. Na samym końcu zostają same „perełki” mające ogromny zasób wiedzy i logicznie myślące.

      Rzeczywiście zadania I etapu może być oznaka tego by zachęcić innych do startu w OA.
      Kwestię zasad i reguł zostawmy organizatorom..

  3. cienias    

    poziom trudności OA! — No chyba poziom Olimpiady Astronomicznej nie jest taki niski skoro w finale posród 22 osób jest sześciu finalistów Olimpiady Fizycznej (która podobno jest najtrudniejsza ze wszytskich olimpiad organizowanych w Polsce)i najlepszy z tej szostki zajmuje 4 miejsce i tytuł laureata a pozostala piatka otrzymuje tytuł finalisty.

Komentarze są zablokowane.