Początek sierpnia to dla obserwatora nieba czas wytężonej pracy. Każdego roku tysiące obserwatorów nie tylko podziwiają rozgrywający się na niebie spektakl, ale dostarczają bezcennych danych naukowych, koniecznych do lepszego zrozumienia natury i mechanizmów ewolucji jednego z najbardziej spektakularnych rojów meteorów – Perseidów.

Tekst przygotował Marcin Lelit

Polskie obserwacje i badania dają ogromny wkład do naszej wiedzy o meteorach. Koordynowane przez Pracownię Komet i Meteorów akcje obserwacyjne są nieocenionym źródłem danych naukowych poddawanych szczegółowej analizie. Zapraszamy Was do udziału w akcji o szczególnym znaczeniu, poświęconej obserwacjom najaktywniejszego i bez wątpienia najpopularniejszego wśród miłośników roju meteorowego – Perseidów. Chowające się coraz głębiej pod horyzont Słońce i nów 12 sierpnia pozwolą podziwiać tegoroczny spektakl w pełnej krasie.

Ciałem macierzystym roju jest kometa 109P/Swift-Tuttle o okresie orbitalnym około 130 lat. Kolejne maksima po osiągnięciu przez nią peryhelium w 1992 r. utrwaliły wśród obserwatorów słuszne przekonanie o wyjątkowej dynamice i nieprzewidywalności Perseidów, dających w poprzednich latach wybuchy aktywności na poziomie ZHR=400+. Złożona struktura roju odbija się w nietypowym przebiegu maksimum. Na kilkanaście godzin przed głównym maksimum możliwy jest krótkotrwały wzrost aktywności o porównywalnej intensywności, zasilany przez cząstki wyrzucone z komety na początku lat dziewięćdziesiątych.

Stacja foto-wideo do obserwacji metorów

Obserwatorów wizualnych wspierają automatyczne stacje foto-wideo rejestrujące przeloty meteorów.

Pierwsze Perseidy można obserwować już w drugiej dekadzie lipca, ostatnie nawet 25 sierpnia. Tegoroczne maksimum przewidziano na noc z 12 na 13 sierpnia w godzinach 1:00-3:00 naszego czasu. Jednak warto już wieczorem spojrzeć w niebo. Radiant roju położony jest na pograniczu gwiazdozbiorów Perseusza i Kasjopei i w ciągu nocy wznosi się, aby podczas maksimum osiągnąć ponad 60 stopni nad horyzontem. Podczas obserwacji nie należy patrzeć bezpośrednio w kierunku radiantu, najlepiej wodzić wzrokiem w odległości 40-50 stopni od niego tak, aby pole widzenia znajdowało sie ponad 50 stopni nad horyzontem.

Obserwacje wizualne meteorów są jednymi z najłatwiejszych obserwacji astronomicznych, jednak odpowiednio przeprowadzone mogą mieć wartość naukową. Jeśli chcesz, aby Twoje obserwacje stały się częścią ważnego naukowego przedsięwzięcia, odwiedź stronę Pracowni Komet i Meteorów:

http://pfn.pkim.org

Wszystkim, którzy zadeklarują przeprowadzenie obserwacji lub chcą podjąć stałą współpracę z Pracownią przekażemy bezpłatnie zestaw podstawowych materiałów obserwacyjnych: mapek i poradników. Prosimy o kontakt e-mailowy: pkim@pkim.org lub pocztą tradycyjną:

Pracownia Komet i Meteorów

ul. Bartycka 18

00-716 Warszawa

Zarząd PKiM

Autor

Avatar photo
Redakcja AstroNETu