Kosmiczny Teleskop Hubble’a przesłał kolejną pocztówkę z głębokiego Wszechświata: niewielki skrawek nieba upstrzony setkami galaktyk. Leżą w odległościach rozciągających się na miliardy kilometrów, każda jest inna, a część z nich nigdy wcześniej nie widziano.
Prezentowane zdjęcie to typowy widok odległego Wszechświata. Widoczne galaktyki różnią się rozmiarami – niektóre są małe, inne wielkie. Jednocześnie widzimy galaktyki stosunkowo bliskie, jak i oddalone o miliardy lat świetlnych. Światło tych ostatnich dociarało do nas przez miliardy lat; to, co widzimy, pochodzi z zamierzchłej przeszłości. Obszar, na jakim stłoczone są galaktyki, stanowi ułamek pola tarczy Księżyca.
Na zdjęciu najlepiej widać duże, w pełni ukształtowane galaktyki. Znajdują się one stosunkowo blisko. Galaktyki spiralne różnią się kątem nachylenia w stosunku do Ziemi – część widzimy od strony krawędzi, część “z góry”, pozostałe pod kątem pośrednim. Można też dostrzec galaktyki eliptyczne a także bardziej egzotyczne – z poprzeczką lub ogonami materii, powstałymi przez oddziaływania grawitacyjne z innymi galaktykami.
Najmniejsze galaktyki na zdjęciu są po prostu najbardziej oddalone. Ich światło potrzebowało miliardów lat aby do nas dotrzeć. Oglądamy je więc jako dużo młodsze w porównaniu do bliższych nam galaktyk.
Nieco na lewo i w dół od środkowej, jasnej gwiazdy, widać niewielką czerwoną galaktykę. Działa ona jak soczewka grawitacyjna: światło z leżącej za nią innej galaktyki zostaje zakrzywione, tworząc nieregularny łuk wokół jądra bliższej z galaktyk.
Na zdjęciu znalazło się też około tuzina gwiazd z Drogi Mlecznej. Można je rozpoznać po krzyżach rozproszonego w optyce teleskopu światła.
Prezentowane zdjęcie powstało ze złożenia fotografii o łącznym czasie naświetlania 40 godzin. Wykonane zostało przez Advanced Camera for Surveys, podczas gdy inny instrument uczestniczył w programie badawczym. Hubble zaglądał wgłąb Wszechświata wcześniej:
xxl
procent — Szkoda, ze przeważnie podają tylko “na niewielkim skrawku nieba”.
Ciekawe ile procent całego nieba, zajmuje ten skrawek. Gdyby czlowiek to wiedzial, łatwiej byłoby mu sobie uzmysłowić to wszystko 😉 A może ktoś wie i mnie oświeci? :> Bo jestem bardzo ciekaw.
xyz
Nie procent… — niew eim ile procent nieba zajmuje to zdjecie ale gdzies slyszalem ze to jest obszar wielkosci ziarnka piasku na wyciagnietej rece.
Wojtek R.
ułamek tarczy Księżyca — Wielkość skrawka nieba została określona jako “ułamek tarczy Księżyca”.
aph
soczewka? — jakies 300 pixeli na lewo i 50 pixeli w dol od najjasniejszej gwiazdy widac galaktyke i w jej tle jakis wygiety ksztalt… czyzby to byl efekt soczewki grawitacyjnej?
Wojtek R.
soczewka
> jakies 300 pixeli na lewo i 50 pixeli w dol od najjasniejszej gwiazdy
> widac galaktyke i w jej tle jakis wygiety ksztalt… czyzby to byl
> efekt soczewki grawitacyjnej?
Tak też piszę w newsie. To chyba o ten kształt chodzi naukowcom, którzy dopatrzyli się soczewkowania.
aph
no tak… — zbytnio zapatrzylem sie w zdjecie i nie doczytalem, ze w newsie pisze juz o tym…