Nowe zdjęcie wykonane teleskopem Hublle'a przedstawia jasne, niebieskie, nowo utworzone gwiazdy, które wymiatają materiał z centrum rejonu gwiazdotwórczego Małego Obłoku Magellana.
W sercu rejonu gwiazdotwórczego znajduje się gromada gwiazd NGC 602. Silne promieniowanie wydzielane przez młode, gorące gwiazdy, rzeźbi wewnętrzne brzegi mgławicy. Brzegi włókien zbudowanych z pyłu i gazu widoczne są w lewej górnej i prawej dolnej części zdjęcia. Proces gwiazdotwórczy w tym regionie rozpoczął się w centrum gromady i rozszerzył się na zewnątrz. Wzdłuż pyłowych krawędzi ciągle jeszcze powstają najmłodsze gwiazdy.
Mały Obłok Magellana, obserwowany z Ziemi, znajduje się w konstelacji Tukana w odległości około 200 tys. lat świetlnych. Karłowate galaktyki mają znacznie mniejszą liczbę gwiazd w porównaniu do Drogi Mlecznej. Uważa się, że są prymitywnymi elementami, z których zbudowane są większe galaktyki.
ciekawski1
Plutonizacja paragalaktyk.
>Karłowate galaktyki mają znacznie mniejszą liczbę gwiazd w porównaniu >do Drogi Mlecznej. Uważa się, że są prymitywnymi elementami, z >których zbudowane są większe galaktyki.
Tak uważać dalej 🙂
Najwyższy czas na nowy model ewolucji galaktyk, spójny logicznie i fizycznie, wsparty przykładami obserwacyjnymi.
W następstwie pojawi się nowa definicja.
Przypisywanie np. Obłokom Magellana takiego samego statusu (galaktyki) jak Drodze Mlecznej- uważam za ignoranckie.
To jest mniej więcej tak jakby planety gazowe w US klasyfikować jako gwiazdy.