24 stycznia około 8:00 Jowisz znalazł się w koniunkcji ze Słońcem. Planetę od Ziemi dzieli odległość 911 milionów, a od Słońca – 764 milionów kilometrów.

Do złączenia doszło na tle konstelacji Koziorożca. Minimalna odległość miedzy środkami tarcz Gwiazdy Dziennej i największej planety Układu Słonecznego to 25 minut kątowych.

Planeta jest w tej chwili niewidoczna, ginie w blasku słonecznym. Pod koniec marca znajdziemy ją o świcie cywilnym (o 5:45 czasu letniego) około 8 stopni ponad południowo-wschodnim horyzontem. Z tygodnia na tydzień warunki do obserwacji będą się poprawiać.

W opozycji Jowisz znajdzie się 14 sierpnia. Świecąc wciąż w Koziorożcu, przecinać będzie południk lokalny 50 minut po północy na wysokości 23 stopni (obliczenia wykonano dla Łodzi). Dla porównania, w czasie poprzedniej opozycji (9 lipca 2008) Jowisz górował zaledwie 16 stopni nad widnokręgiem.

Kolejne złączenie ze Słońcem „zaplanowano” na 28 lutego 2010 roku.

W bieżącym roku Jowisz trzykrotnie ułatwi znalezienie na niebie… Neptuna. Złączenia największej z planet z planetą najdalszą nastąpią 27 maja, 9 lipca i 21 grudnia. Za każdym razem kąt Neptun-Ziemia-Jowisz wynosić będzie około pół stopnia.

Autor

Michał Matraszek