W pierwszych dniach marca noce będą rozjaśnione przez będący niedaleko pełni Księżyc, który we wtorek spotka się z Saturnem. Poza planetą z pierścieniami dobrze będzie widać Marsa, zaś posiadacze lornetek bez większego kłopotu powinni móc odnaleźć Westę – najjaśniejszą planetoidę na naszym niebie.
W nocy z niedzieli 28 lutego na poniedziałek 1 marca Księżyc osiągnął pełnię i przebywa nad horyzontem przez całą noc, przeszkadzając swoim silnym blaskiem w obserwacjach innym ciał niebiańskich. Każdej kolejnej nocy Srebrny Glob będzie jednak zmniejszał jasność, a dodatkowo będzie wędrował po niebie coraz bliżej horyzontu. W niedzielę 7 marca Księżyc znajdzie się w III kwadrze i oświetlona będzie wtedy połowa widocznej z Ziemi jego taczy.
We wtorek 2 marca będzie można obserwować, jak naturalny satelita Ziemi w fazie 97% przechodzi około 8° na południe od Saturna. Planeta będzie znajdować się ponad 1° 48' na północny zachód od gwiazdy Zaniah (η Virginis), jej jasność będzie wynosić +0,6 magnitudo, natomiast tarcza Saturna będzie miała średnicę 19″.
W środę 3 marca najjaśniejszy księżyc Saturna, Tytan, znajdzie się w maksymalnej elongacji zachodniej.
Tej samej (a także następnej) nocy będzie można zobaczyć Księżyc w sąsiedztwie Spiki – najjaśniejszej gwiazdy w konstelacji Panny. W środę 3 marca faza Srebrnego Globu będzie wynosić 92% i znajdować się on będzie około 9° na zachód od Spiki. Dobę później faza Księżyca zmniejszy się do 84%, a odległość od Spiki wynosić będzie 7°. Tym razem satelita Ziemi będzie na południowy wschód od bohaterki tego akapitu.
W piątek 5 marca Księżyc przesunie się już do gwiazdozbioru Wagi. Nad ranem odnajdziemy go między dość jasnymi gwiazdami tej konstelacji: Zubenelgenubi (α Lib) oraz Brachium (σ Lib). Faza Srebrnego Globu będzie miała wielkość 75%, odległość do Zubenlegenubi będzie wynosić 6°, natomiast do Brachium jeden stopień więcej.
Dwa ostatnie dni tygodnia Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Skorpiona. W niedzielę nad ranem faza Księżyca będzie miała wielkość 56%, a jego brzeg znajdzie się około 15' (pół księżycowej tarczy) od Antaresa – najjaśniejszej gwaizdy tej konstelacji.
Mapka pokazuje położenie Marsa w pierwszym tygodniu marca 2010.
Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
W pierwszej połowie nocy w gwiazdozbiorze Raka można obserwować Marsa. Planeta w dalszym ciągu traci na jasności, zacznie też zmniejszać się wielkość marsjańskiej tarczy. W tym tygodniu jasność Czerwonej Planety będzie miała -0,5 magnitudo, natomiast tarcza Marsa będzie miała wielkość 12″.
Planeta wciąż porusza się ruchem wstecznym i oddali się od gromady otwartej gwiazd M44 na ponad 7°. Jednocześnie Mars zbliży się do najjasniejszych gwiazd konstelacji Bliźniąt Kastora i Polluksa. Od pierwszej z wymienionych gwiazd Czerwona Planeta będzie odległa o 12°, zaś od drugiej – o 8.
Mapka pokazuje położenie Westy w pierwszym tygodniu marca 2010.
Mapę wykonał Janusz Wiland w programie AstroJaWil (http://www.astrojawil.pl/astrojawil.htm).
Około 25° na wschód od Marsa (wewnątrz chrakterystycznego sierpa w gwiazdozbiorze Lwa) znajduje się Westa – najjaśniejsza i czwarta według kolejności odkrycia planetoida na ziemskim niebie. Planetoida świeci z jasnością +6,4 magnitudo, czyli jest łatwym celem dla posiadaczy lornetek.
Mapka pokazuje drogę planetoidy wśród gwiazd w ciągu całego przyszłego tygodnia. Jej poszukiwanie warto zacząć od odszukania na niebie Regulusa i Algieby – jasnych gwiazd w konstelacji Lwa, a następnie wychodząc od Albieby, poprzez kolejne widoczne na mapce gwiazdy dochodząc do planetoidy, którą dodatkowo zdradzi coraz to inne położenie każdej nocy wśród gwiazd tego gwiazdozbioru.
