Pozaukładowa wielkość stosowana do oznaczania jasności gwiazd i innych ciał niebieskich, której jednostką jest magnitudo. Jaśniejsze gwiazdy mają niższe wartości, a słabiej świecące wyższe. Najciemniejsze obiekty, widoczne przez napotężniejsze teleskopy, mają wielkość gwiazdową +30m. Przez dobry, przenośny teleskop można obserwować obiekty do +15 mag, przez lornetkę do +9 mag, a najsłabsze gwiazdy widoczne gołym okiem mają magnitudę około +6.

Bardzo jasne obiekty mają ujemną wielkość gwiazdową. Najjaśniejsza gwiazda na niebie, Syriusz, ma jasność 1.4 mag, Księżyc w pełni -12.7 mag, a Słońce w południe -26.8 mag.

Autor

Karol Langner