Ciągły przepływ gazu z powierzchni gwiazdy w przestrzeń. Najsilniejsze jest na początku i końcu życia gwiazdy np. w gwiazdy typu T Tauri, z jednej strony a z drugiej czerwone olbrzymy lub nadolbrzymy. Najsilniejsze wiatry gwiazdowe powodują utratę przez gwiazdę masy od 6 do 10 mas Słońca w ciągu roku. Dzieje się tak w układach podwójnych promieniowania X, w których jeden składnik jest typu O lub B i jego masa pożywia czarną dziurę bądź gwiazdę neutronową. Wiatr gwiezdny reprezentuje bardzo ważny mechanizm powrotu materiału do przestrzeni między gwiezdnej i powstaniu następnych generacji gwiazd.

Autor

Wojciech Lizakowski