H1821+643 to supermasywna czarna dziura zasilana przez kwazara, mieszcząca się około 3,4 miliarda lat świetlnych od nas. Astronomowie użyli Obserwatorium Fal Rentgenowskich Chandra, aby zaobserwować, jak szybko się obraca. Szacują, …
Wykorzystując teleskop VLT zaobserwowano obszary zimnego gazu wokół niektórych galaktyk, które uformowały się we Wszechświecie ponad 12 miliardów lat temu. Gaz ten może stanowić „pokarm” dla supermasywnych czarnych dziur znajdujących się …
Supermasywne czarne dziury o masie do miliardów razy większej od masy Słońca ukrywają się w centrach większości galaktyk. Oprócz żerowania na pobliskich gazach i pyłach niektóre z nich wypuszczają ogromne strumienie plazmy, które …
Zgodnie z nowymi badaniami wykorzystującymi dane z Teleskopu Kosmicznego Chandra i innych teleskopów, największe czarne dziury we Wszechświecie rozszerzają się szybciej, niż formują się nowe gwiazdy w otaczających je galaktykach.
Zdjęcia wykonane dzięki Teleskopowi Kosmicznemu Chandra dostarczyły dowodów na istnienie wielu masywnych czarnych dziur we wczesnym Wszechświecie. Obserwacji dokonano w zakresie promieniowania rentgenowskiego.
Udało się zważyć jedną z galaktyk w gromadzie Abell 3827, a wynik dał jej palmę pierwszeństwa w znanym wszechświecie.
Opracowany został teoretyczny model powstawania superciężkich czarnych dziur w gwiazdach monstrualnych rozmiarów, istniejących w młodym wszechświecie.
Udało się udzielić twierdzącej odpowiedzi na pytanie, czy w rejonie galaktycznego centrum zachodzą procesy gwiazdotwórcze. Panujące tam ekstremalne warunki sprawiają, że wniosek ten wcale nie jest taki oczywisty.
Europejska grupa naukowców wykorzystała Astrophysical Virtual Observatory (AVO) do znalezienia 30 supermasywnych czarnych dziur, które wcześniej uciekały detekcji chowając się za chmurami pyłu. Zidentyfikowanie tej dużej populacji ukrytych …
