Zdjęcie w tle: Wikisky
O obiekcie:
Numer siedemdziesiąty trzeci w katalogu Messiera to nietypowa pozycja. Należy do grupy trzech obiektów, które nie są obiektami głębokiego nieba – pozostałe dwa to M40 (gwiazda podwójna) i M24 (Chmura Gwiazd Strzelca). M73 jest asteryzmem złożonym z czterech gwiazd, tworzących niewyraźne „Y”. Znajduje się 2,5 tysiąca lat świetlnych od Ziemi.
Asteryzm został odkryty przez Charlesa Messiera w nocy z czwartego na piątego października 1780 roku. Astronom opisał go jako gromadę złożoną z trzech lub czterech gwiazd i dodał zapisek o towarzyszącej im mgławicy. Trzy lata później William Herschel obserwował M73 i również nazwał go gromadą, ale w jego notatkach jasno jest napisane, że mgławicy w otoczeniu obiektu zdecydowanie nie ma. W późniejszych latach M73 trafia do dwóch osobnych katalogów obiektów głębokiego nieba. Dopiero w 2000 roku naukowcy ustalili, że obiekt ten nie jest nawet pozostałością po gromadzie, ponieważ gwiazdy, które się na niego składają, nie tylko nie są ze sobą fizycznie powiązane, ale również oddalają się od siebie w różnych kierunkach.
Podstawowe informacje:
- Typ obiektu: Asteryzm
- Numer w katalogu NGC: NGC 6994
- Jasność: 9
- Gwiazdozbiór: Wodnik
- Rektascensja: 20h 58min 54s
- Deklinacja: –12º 38ʹ
- Rozmiar kątowy: 2,8ʹ
Jak i kiedy obserwować:
Asteryzm znajduje się w południowej części gwiazdozbioru Wodnika, przy granicy z Koziorożcem. Można go znaleźć tuż pod linią łączącą gwiazdy Fomalhaut (α PsA) i Altair (α Aql) i 1,5 stopnia na wschód od M72, gromady kulistej (3 stopnie na południe i 1,5 na wschód od gwiazdy Albali, ε Aqr). M73 można również szukać 2 stopnie na południe i 1,5 stopnia na wschód od gwiazdy nazywanej czasem Albulaan (ν Aqr). Jako że zarówno Wodnik jak i Koziorożec są dość ciemnymi gwiazdozbiorami, M73 jest obiektem trudnym do znalezienia. Dobra lornetka, skierowana w wyjątkowo ciemne niebo, będzie w stanie pokazać obserwatorowi jedynie rozmytą plamkę, więc lepszym wyborem będzie teleskop. Najlepszym czasem na obserwacje są miesiące letnie.