O obiekcie:
Osadzona w kosmicznych chmurach grupa gwiazd na ilustracji poniżej jest częścią galaktyki C32, powszechnie znanej jako galaktyka Wieloryb. Widzimy ją od boku, co uniemożliwia dostrzeżenie rozpostartych ramion spiralnych przepełnionych mieniącymi się gwiazdami. „Brzuch” wieloryba (po lewej stronie ilustracji) stanowi jądro galaktyczne, oświetlane przez powstające gwiazdy oraz gaz podgrzany przez eksplozje supernowych. To jasne światło kreśli pasy gęstej, ciemniejszej materii, znajdującej się między nami a centrum galaktyki Wieloryb.
W „ogonie” wieloryba (po prawej stronie ilustracji) znajduje się mniej pyłu, mimo tego występują tam obszary, gdzie formują się jasne, niebieskie gwiazdy, a proces ten napędzają interakcje z sąsiadującymi galaktykami. Gdy gaz i pył z różnych galaktyk spotykają się, powstają gęstsze obszary, które ubija grawitacja, w wyniku czego tworzą się nowe gwiazdy. To zdjęcie, zrobione przy użyciu Zaawansowanej Kamery Przeglądowej (ACS), ukazuje przestrzeń, która rozciąga się na blisko 140 tys. lat świetlnych. Obserwacje Hubble’a dają możliwość eksploracji tej galaktyki w spektrum widzialnym oraz bliskiej podczerwieni, które w połączeniu z obserwacjami rentgenowskimi z innych teleskopów, umożliwiają naukowcom nakreślanie coraz bardziej kompletnego obrazu zachodzących procesów galaktycznych.
Podstawowe informacje:
- Typ obiektu: galaktyka spiralna z poprzeczką
- Numer w katalogu NGC: 4631
- Jasność obserwowalna: +9,3m
- Gwiazdozbiór: Psy Gończe
- Deklinacja: +32° 32′ 26″
- Rektascensja: 12h 42m 08s
- Rozmiar kątowy: 15,2′ x 2,8′
- Promień: 60 000 ly
Jak obserwować?
C32 najlepiej widoczna jest z północnych szerokości geograficznych w marcu, kwietniu i maju. Ma jasną powierzchnię, dlatego jest świetnym celem dla małych teleskopów. Większe ujawniają liczne kępy pyłu oraz nieregularne cętki. Centralny region C32 jest obszarem gwiazdotwórczym, gdzie ma miejsce intensywne formowanie się gwiazd.
Położenie C32 na mapie nieba
C32 znajduje się w południowo-wschodniej części Psów Gończych, blisko granicy z Warkoczem Bereniki. Ten obszar zawiera również inne wyróżniające się galaktyki, m.in NGC 4395 z grupy galaktyk M94 oraz NGC 4656. Galaktyka, w czterocalowych refraktorach, widoczna jest jako cienka smuga światła. W większych, podwórkowych teleskopach galaktyka wygląda zachwycająco. Zdaje się duża i jasna, widać wiele detali i nieregularności na skrajach dysku. Zależy to też od powiększenia, więc można bez obaw je zwiększyć, aby wyłonić drobniejsze szczegóły.
Korekta – Dominika Pik
