Konstelacja Gołębia znajduje się na południowym niebie. Jej pierwotna nazwa brzmiała Columba Noachi, co z łaciny oznacza „gołąb Noego”. Została ona nazwana na cześć biblijnego gołębia, który poinformował Noego, że Wielki Potop ustępuje, oraz wprowadzona przez holenderskiego astronoma Petrusa Planciusa pod koniec XVI wieku.
Wikimedia Commons, Johannes HeveliusPowyższa ilustracja pochodzi z dzieła Jana Heweliusza pod tytułem „Uranographia” i przedstawia wyobrażenie Gołębia na tle gwiazd tworzących jego konstelację.
W biblijnej opowieści o potopie Noe zabrał na arkę parę każdego gatunku zwierzęcia na Ziemi. Deszcz padał przez 40 dni i 40 nocy, zatapiając wszystko oprócz arki. Petrus Plancius wyobrażał sobie nowy gwiazdozbiór jako gołębicę, którą Noe wypuścił po potopie. W micie gołąb Noego zostaje wysłany z Arki, aby sprawdzić, czy po wielkim potopie pozostał suchy ląd. Gołąb powrócił, trzymając w dziobie gałązkę oliwną, sygnalizując, że potop ustępuje.
Powyższy fragment mapy nieba przedstawia gwiazdozbiór Gołębia w towarzystwie otaczających go konstelacji.
Gwiazdozbiór jest w Polsce widoczny częściowo zimą – znajduje się nisko nad południowym horyzontem, poniżej Wielkiego Psa i Zająca. Sąsiaduje z Zającem, Rylcem, Malarzem, Rufą oraz Wielkim Psem. Najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze jest Alpha Columbae, znana również jako Phact. Gołąb nie zawiera żadnych obiektów Messiera. Z gwiazdozbiorem tym nie są związane żadne deszcze meteorów.
NASA Hubble Space Telescope - Caldwell 73NGC 1851 na zdjęciu z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a
Gwiazdozbiór zawiera parę obiektów głębokiego nieba, dość jasną galaktykę spiralną NGC 1808, skromną gromadę kulistą NGC 1851 – jest to bardzo skoncentrowany rój bladych gwiazd z wyraźnym, dużo jaśniejszym centrum – oraz galaktykę spiralną NGC 1792.
