Historyczna mapa gwiazdozbioru Cyrkla z Uranographii Bode’a.

Gwiazdozbiór Cyrkla jest położony na niebie południowym. Po raz pierwszy został skatalogowany przez francuskiego astronoma Nicolasa Louisa de Lacaille w XVIII wieku. Lacaille pierwotnie nazwał gwiazdozbiór Kompasem i umieścił go obok Trójkąta Południowego, który przedstawił jako poziomicę, aby wypełnić pustkę pomiędzy kilkoma już istniejącymi gwiazdozbiorami na południu. Cyrkiel to czwarty najmniejszy gwiazdozbiór na niebie, nie posiada żadnych gwiazd jaśniejszych niż 3,0 magnitudo.

Powyższy fragment mapy nieba przedstawia gwiazdozbiór Cyrkla w otoczeniu sąsiednich konstelacji.

Konstelacja posiada interesujące obiekty głębokiego nieba. Godną uwagi jest Galaktyka Cyrkla. Ta potężna galaktyka spiralna, uważana początkowo za galaktykę karłowatą, jest zasłaniana przez gaz i pył Drogi Mlecznej. To jedna z najbliższych nam galaktyk – znajduje się w odległości 13 milionów lat świetlnych – i najpewniej najbliższa nam galaktyka aktywna. W gwiazdozbiorze Cyrkla leży również jedno z najjaśniejszych widocznych na niebie źródeł promieniowania rentgenowskiego: Circinus X-1. Jest to układ podwójny złożony z gwiazdy neutronowej ściągającej materię z towarzysza będącego zwykłą gwiazdą. Na uwagę zasługuje także gromada otwarta NGC 5823 bądź jasna mgławica planetarna NGC 5315.

Galaktyka Cyrkla – galaktyka spiralna, uważana początkowo za galaktykę karłowatą, jest zasłaniana przez gaz i pył Drogi Mlecznej. Jest to jedna z najbliższych galaktyk, znajduje się w odległości 13 milionów lat świetlnych

Zdjęcie przedstawia NGC 5315 – mgławicę planetarną znajdująca się w konstelacji Cyrkla. Została odkryta 4 maja 1883 roku przez Ralpha Copelanda.

Korekta – Matylda Kołomyjec

Autor

Avatar photo
Natalia Kowalczyk

Redaktork Naczelna Portalu Astronomicznego AstroNET. Studentka pierwszego roku Computer Physics na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.