Dziś obchodzimy Zaduszki – dzień wszystkich zmarłych, dlatego też warto przypomnieć sobie o tych, którzy byli znamienitymi postaciami w środowisku astronomicznym, a odeszli w tym roku:

Wojciech Krzemiński (20.03.1933 – 05.08.2017)

krzemińskiAleksiej Pamiatnych

Był pierwszym polskim astronomem, który wyjechał do Obserwatorium Las Campanas w Chile. To między innymi dzięki niemu wybudowano tam polskie teleskopy. W jego dorobku naukowym znajdują się takie osiągnięcia jak: odkrycie, że gwiazda zmienna kataklizmiczna U Geminorum jest układem podwójnym, współodkrycie nowej karłowatej WZ Sagittae, odkrycie towarzysza pulsara Centaurus X-3, który został na jego cześć nazwany Gwiazdą Krzemińskiego. Ponadto Wojciech Krzemiński był jednym z pierwszych astronomów, którzy udowodnili naturę zmiennych kataklizmicznych. Pracę na ten temat napisał z Józefem Smakiem.

 

Niel Gehrels (03.10.1952 – 06.02.2017)

Specjalizował się w fizyce promieniowania gamma. Brał udział w misjach Obserwatorium Comptona, SWIFT oraz Fermi. W ostatnich latach był jednym z kilku naukowców, którzy przygotowują misję WFIRST (teleskop kosmiczny, który ma zostać wyniesiony w przestrzeń w latach 20.). Gehrels był również dyrektorem Laboratorium Astrofizyki Cząstek w Centrum Lotów Kosmicznych im. Goddarda.

 

Erwin Obermair (29.08.1946 – 15.01.2017)

Wraz z Erichem Meyerem odkrył 7 planetoid. Znany był jednak głównie z obserwacji komety Schoemaker-Levy 9. Wraz z dwoma innymi astronomami amatorami wykonał precyzyjne pomiary astrometryczne, które pozwoliły na przewidzenie zderzenia komety z Jowiszem.

Yoji Kondo (26.05.1933 – 09.10.2017)

kondoFile 770

Podczas programów Apollo i Skylab przewodził laboratorium astrofizycznemu w Centrum Kosmicznym im. Johnsona. Był autorem lub współautorem wielu naukowych publikacji m.in. „Obserwatoria na orbicie okołoziemskiej i dalej” czy „Eksploracja Wszechświata za pomocą satelity IUE”. Pod pseudonimem Eric Kotani wydał również wiele książek z gatunku science fiction („Supernowa”, „Śmierć gwiazdy neutronowej”).

 

Eugene Cernan (14.03.1934 – 16.01.2017)

cernanNASA

W kosmosie był 3 razy. Po raz pierwszy poleciał w ramach misji Gemini. Potem dwukrotnie był członkiem załogi w programie Apollo. Można powiedzieć, że na Księżycu był dwa razy. Najpierw, podczas lotu Apollo 10, znalazł się w odległości zaledwie 14,4 km od powierzchni Srebrnego Globu. Potem był ostatnim człowiekiem, który do tej pory stanął na jego powierzchni.

 

Michael A’Hearn (17.11.1940 – 29.05.2017)

hearnNASA

Cała jego kariera naukowa skupiała się wokół komet. To dzięki niemu rozwinęła się technika określania rozmiaru jądra kometarnego za pomocą pomiarów optycznych i w podczerwieni. A’Hearn był również głównym naukowcem zespołu obsługującego misję Deep Impact. Za swoją pracę został uhonorowany Nagrodą Gerarda Kuipera za osiągnięcia na polu planetologii.

 

Jerry Nelson (15.01.1944 – 10.06.2017)

nelsonDon Harris

Gdyby nie jego pionierska praca nad zwierciadłami segmentowymi, dziś nie mielibyśmy tak potężnych teleskopów jak np. budowany Ekstremalnie Wielki Teleskop. Nelson był również głównym projektantem Teleskopu Kecka.

 
 

Giovanni Bignami (10.04.1944 – 24.05.2017)

DSC9284aINAF

Jest najbardziej znany z odkrycia gwiazdy neutronowej Geminga. Ponadto warto też wspomnieć, że piastował stanowisko przewodniczącego Włoskiej Agencji Kosmicznej oraz dyrektora Komitetu do Spraw Badań Przestrzeni Kosmicznej (COSPAR). Jako naukowiec pracował też przy misji Europejskiej Agencji Kosmicznej XMM-Newton.

 

Leon Mestel (05.08.1927 – 15.09.2017)

mestelCath Forrest

Ten astrofizyk poświęcił swoją karierę badaniom nad budową, formowaniem i ewolucją gwiazd, kosmicznym magnetyzmie oraz elektrodynamiką pulsarów. W 1963 roku opublikował pracę o pewnym fenomenie podczas formowania się gwiazd i galaktyk, który został nazwany dyskiem Mestela.

 

Paul G. Comba (1926 – 05.04.2017)

Zawodowo pracował w IBM, astronomią zajął się dopiero po przejściu na emeryturę. Wybudował obserwatorium w Prescott w stanie Arizony i zaczął odkrywać nowej planetoidy. W latach 1995-2003 odkrył 682 planetoidy, które zostały potwierdzone przez Międzynarodową Unię Astronomiczną. Taki wynik zagwarantował mu 12 miejsce w rankingu najlepszych łowców tych obiektów.

Patrick Thaddeus (06.06.1932 – 28.04.2017)

thaddeuscfa Harvard

Choć pracował w NASA, jest znany głównie z jego pracy na Uniwersytecie Harvarda, gdzie wykonał mapę Drogi Mlecznej w filtrze CO. Teleskop  przywiózł ze sobą z Uniwersytetu Columbii.

 


Nan Rendong (19.02.1945 – 15.09.2017)

rendongChińska Akademia Nauk

Członek Międzynarodowej Unii Astronomicznej oraz naukowiec z Chińskiego Narodowego Obserwatorium Astronomicznego. Był pomysłodawcą, a później zarządcą projektu, w ramach którego wybudowano największy na świecie radioteleskop – FAST.

 

Paul J. Weitz (25.07.1932 – 22.10.2017)

weitzNASA

Ten amerykański astronauta zapisał się na kartach historii jako dowódca pierwszej załogi wahadłowca Challenger. Wcześniej znalazł się w kosmosie jako członek załogi Skylab-2 – pierwszej załogowej misji na stacji kosmicznej Skylab. Został też wybrany do misji Apollo 20, ten jednak się nie odbył.

Autor

Avatar photo
Anna Wizerkaniuk

Absolwentka studiów magisterskich na kierunku Elektronika na Politechnice Wrocławskiej, członek Zarządu Klubu Astronomicznego Almukantarat, miłośniczka astronomii i książek