Rozpoczął się sierpień, długość dnia zaczyna się więc szybko zmniejszać. Księżyc rozpoczyna swoją wędrówkę ku pierwszej kwarcie. Przez pierwsze cztery dni będzie wizytował gwiazdozbiór Panny, co oznacza, że dość szybko po zachodzie schowa się za horyzontem. W kolejnych dniach pokona kolejno gwiazdozbiory Wagi, Wężownika, Strzelca, by 12 sierpnia ukazać swoją pełną tarczę w pełni. Znajdzie się wówczas w konstelacji Koziorożca razem z Saturnem. Będzie to wyjątkowy czas, ponieważ Srebrny Glob osiągnie jednocześnie swoje perygeum, czyli położenie na orbicie znajdujące się najbliżej Ziemi. Oznacza to, że będzie miał największą możliwą średnicę kątową.

Program Stellarium

Mapka pokazuje położenie Księżyca w pełni oraz planety Saturn 12 sierpnia.

Trzy dni później spotka na swojej drodze Jowisza, który spoczywa obecnie w gwiazdozbiorze Wieloryba, tuż pod Rybami. Jego jasność to -2,7 wielkości gwiazdowych. Czwórka księżyców galileuszowych, niezmiennie okrążająca gazowego olbrzyma, ukaże się nam w pięknej konfiguracji w nocy z 7 na 8, księżyce ułożą się bowiem w linię. Będzie do doskonała okazja do obserwacji tego układu, Srebrny Glob zajdzie bowiem tuż przed północą, a już godzinę później Jowisz pokona 25 almukantarat.

W noc z 27 na 28 sierpnia również warto skierować swoje teleskopy i lornetki na system największej planety w Układzie Słonecznym. W okolicach północy Kalisto spocznie tuż nad Jowiszem, zbliżając się na odległość 4’’ do tarczy swojej planety.

Księżyc w drugiej połowie miesiąca będzie zmniejszał oświetloną powierzchnię, wstępując w ostatnią kwartę 19 sierpnia. W tym samym czasie minie on Urana i Marsa, zmierzając w kierunku Słońca. Idealne warunki obserwacyjne zapewni nam 27 sierpnia, kiedy to wejdzie w fazę nowiu. Naturalny satelita Ziemi znajdzie się wtedy w gwiazdozbiorze Lwa, niewidocznym obecnie z terenów Polski.

Władca Pierścieni – Saturn przebywa w Koziorożcu, 47° na zachód od Jowisza. W dniu 14 sierpnia planeta znajdzie się w opozycji do Słońca. Obserwacje gazowego olbrzyma można prowadzić przez całą noc.

Program Stellarium

Mapka pokazuje położenie Księżyca i Wenus tuż przed wschodem Słońca 26 sierpnia. Obiekty dzieli odległość 4°.

Wenus rozpocznie miesiąc w gwiazdozbiorze bliźniąt. Pierwszego dnia planeta wzejdzie o 3:30 na azymucie 55°. Wraz z upływem czasu będzie wschodzić coraz później, aż do godziny 4:40 ostatniego dnia sierpnia. 26 dnia Wenus spotka w swojej wędrówce Księżyc. Obiekty te będą widoczne obok siebie, w odległości zaledwie 4° tuż przed wschodem Słońca. Blask piekielnej planety wynosi obecnie -3,9 wielkości gwiazdowych.

Program Stellarium

Mapka pokazuje położenie Marsa, Urana i Plejad 25 sierpnia.

Mars znajduje się obecnie 1,5° pod ekliptyką w bliskim sąsiedztwie gazowego olbrzyma Urana.
Przez pierwszy tydzień bieżącego miesiąca czwarta planeta od Słońca będzie gościć w gwiazdozbiorze Barana. Następnie przejdzie do gwiazdozbioru Byka, by 25 sierpnia znaleźć się pod Plejadami. Jego jasność wynosi obecnie 0,2 magnitudo i zwiększa się, wiodąc planetę do opozycji.

27 sierpnia Merkury osiągnie największą wschodnią elongację, która wyniesie 27,3°. Planeta znajdzie się najwyżej nad horyzontem na wieczornym niebie, będzie to najlepszy czas do jej obserwacji. Należy jej szukać na zachodniej części nieba tuż po zachodzie.

Program Stellarium

Animacja pokazuje ruch radiantu Perseid od 1 do 13 sierpnia.

Jak co roku, w noc z 12 na 13 sierpnia swoje maksimum będzie miał rój Perseidów. Obserwacje meteorów mogą być jednak utrudnione przez pełnię księżyca, która wystąpi w tę samą noc. Spektaklu deszczu można jednak wypatrywać również w inne noce sierpniowe, aż do 24 dnia tego miesiąca. Radiant roju znajduje się w pobliżu znanej podwójnej gromady otwartej h i χ. Jego pozycja nie jest stała, przemieszcza się bowiem z gwiazdozbioru Kasjopei, przez Perseusza, ku Żyrafie. W czasie swojego maksimum będzie widoczny przez całą noc. O godzinie 21:30 jego wysokość nad horyzontem wyniesie 25°, a wraz z postępem czasu będzie się zwiększać. Mimo niekorzystnych warunków obserwacyjnych, wynikających z pełni Księżyca, warto wykorzystać ten czas na obserwację roju meteorów.

Program Stellarium

Mapka pokazuje położenie radiantu Akwaryd oraz planetoidy Westy 1 sierpnia.

W sierpniu można również obserwować rój Akwarydów, czyli deszcz meteorów z konstelacji Wodnika. Należy przypomnieć, że rój ten związany jest ze słynna kometą Halleya. Jego aktywność trwa w przybliżeniu miesiąc, a rozpoczyna się w połowie lipca. Obserwując Akwarydy, warto zwrócić uwagę na Westę, która dzieli dolną część gwiazdozbioru z ich radiantem. Planetoida przebywa 2° nad C63 – Mgławicą Ślimak.

Autor

Avatar photo
Dominik Sulik

Student informatyki WIET AGH, przewodniczący komisji ds. obserwacji Klubu Astronomicznego Almukantarat.