Siódma planeta w kolejności od Słońca w Układzie Słonecznym. Uran został odkryty w 1781 roku przez Williama Herschel’a, który początkowo sądził że ma do czynienia z kometą.

Zalicza się Urana do gazowych gigantów, ponieważ nie ma stałej powierzchni. Jego atmosferę stanowią chmury z wodoru, helu, metanu, amoniaku, i pary wodnej. Aż 80% masy planety znajduje się w substancjach ciekłych otaczających jej jądro.

W 1986 roku, Voyager 2 zaobserwował słabe chmury na powierzchni Urana, a w 1998 roku HST 20 układów chmur. Chmury te są prawdopodobnie złożone z kryształków amoniaku, skondensowanych w głębszych warstwach atmosfery.

Uran obiega Słońce „tocząc się” po orbicie, co spowodowane było prawdopodobnie kolizją Urana z innym ciałem wielkości Ziemi na początku formowania się Układu Słonecznego.

Oś pola magnetycznego Urana jest nachylona 60o do osi rotacji planety. Prawdopodobnie pole magnetyczne wytwarzają prądy wirowe w jądrze planety.

Uran posiada pierścienie – okryto je w 1977 roku. Są one położone w płaszczyźnie równikowej planety, prostopadle do orbity. Dziesięć wewnętrznych pierścieni są cienkie i ciemne, jedenasty jest położony wewnątrz nich i jest szeroki i rozproszony.

Wybrane fakty o Uranie

Odległość od Słońca w aphelium: 3005,2 mln km
Odległość od Słońca w peryhelium: 2734 mln km
Mimośród orbity: 0,04718
Nachylenie orbity do ekliptyki: 0,77o
Nachylenie równika do orbity: 97,86o

Prędkość orbitalna 6,82 km/s
Okres obiegu: 30685,4 dni
Długość roku: 84,01 dni

Średnica równikowa: 25559 km
Średnica biegunowa: 24973 km
Masa: 86,83 x 1024
Objętość: 6833 x 1010km3
Średnia gęstość: 1318 kg/m3

Przyśpieszenie grawitacyjne przy powierzchni: 8,69 m/s2
Prędkość ucieczki: 21,3 km/s

Średnia temperatura: -215oC
Ciśnienie przy powierzchni: 107
Albedo: 0,90
Stała słoneczna przy powierzchni: 3,71 W/m2

Ilość księżyców: 20

Misje do planety: Voyager 2

Autor

Wojciech Lizakowski