Prowadzone od października 2001 do lutego 2002 przez poznańskich astronomów obserwacje podwójnej planetoidy (złożonej z dwóch oddzielnych brył) 90 Antiope, pozwoliły prześledzić serię wzajemnych zaćmień poszczególnych jej fragmentów.

„Wykorzystaliśmy okres najlepszej widoczności tej osobliwej podwójnej planetoidy. Śledziliśmy ją we współpracy z francuskimi astronomami w Obserwatorium Pic du Midi w Pirenejach oraz Obserwatorium w Borowcu pod Poznaniem. Kilkumiesięczne obserwacje pozwolą – po opracowaniu materiału – uściślić wielkość i kształt planetoidy, jej orbitę i ruchy poszczególnych składników” – powiedział prof. Tadeusz Michałowski z Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Poznańskiego.

Podwójna planetoida 90 Antiope, jeden z kilku znanych dotąd tego typu obiektów, składa się z dwóch oddzielnych fragmentów wirujących i okrążających się nawzajem. Każdy z nich ma rozmiary około 80 do 90 km. Oba obiekty, oddalone od siebie o około 170 km, wykonują skomplikowane ruchy. Wirują i krążą wokół siebie, co jakiś czas powodując wzajemne zaćmienia. Z obserwacji tych zaćmień i ruchu fragmentów planetoidy można poznać strukturę całego układu.

„90 Antiope, znana od prawie 150 lat, stała się astronomiczną sensacją. Odkryto ją 1 października 1866 roku, ale dopiero latem 2000 roku stwierdzono – co było wielkim zaskoczeniem – że jest to osobliwy obiekt złożony z dwóch oddzielnych fragmentów. Dopiero od 2001 roku rozpoczęto systematyczne badania planetoidy w tej postaci” – przypomniał prof. Michałowski.

Wyniki polskich badań 90 Antiope zostaną w lipcu zaprezentowane na międzynarodowej konferencji astronomicznej w Berlinie, poświęconej asteroidom, kometom i meteorom.