Na początku października Saturn był w koniunkcji ze Słońcem, a dzięki korzystnemu nachyleniu ekliptyki do horyzontu w jesienne poranki już można go zaobserwować tuż przed świtem.

Obecnie na godzinę przed wschodem Słońca planeta przebywa około 15° nad wschodnim horyzontem, ale warunki widoczności Saturna będą szybko się poprawiać i pod koniec miesiąca o tej samej porze będzie się on znajdował 2 razy wyżej, wyraźnie przesunięty na zachód. W tym sezonie obserwacyjnym planeta będzie kreślić pętlę między gwiazdami Porrima (γ Virginis) a θ Virginis.

Od drugiej połowy listopada do końca roku Saturnowi na porannym niebie będzie towarzyszyła bardzo jasna Wenus, która 28 października była również w Złączenie dolne, następnym razem przejście!“>koniunkcji ze Słońcem (ale tym razem dolnej, czyli przeszła między Ziemią a Słońcem) i już w drugiej dekadzie listopada pojawi się na porannym niebie. Oczywiście Wenus będzie świecić prawie 5,5 magnitudo (ponad 150 razy) jaśniej od Saturna i trudno ją będzie pomylić z innym ciałem niebiańskim. Najbliżej siebie planety znajdą się około 25 listopada, w odległości około 15°.

25 stycznia przyszłego roku Saturn zmieni ruch z prostego na wsteczny, wchodząc w okres około opozycji, która będzie miała miejsce 4 kwietnia 2011 roku. Planeta w tym czasie będzie najbliżej Ziemi, będzie miała największą jasność (+0,4 wielkości gwiazdowej) i rozmiary kątowe (19″). Okres ten skończy się 13 czerwca, kiedy to Saturn zmieni ruch z powrotem z wstecznego na prosty. W tych dniach (25 stycznia i 13 czerwca) planeta będzie nieruchowa w rektascensji i wtedy będzie łatwiejsza do śledzenia przez teleskopy, ponieważ po niebie będzie się przesuwać tak samo, jak gwiazdy.

Już przez lornetki można dostrzec Tytana – najjaśniejszy księżyc Saturna, którego jasność w opozycji wynosi +8,3 wielkości gwiazdowej. Tytan obiega Saturna w niecałe 16 dni, a oddala się od swojej macierzystej planety na maksymalnie 3 minuty kątowe (mniej więcej 9 średnic Saturna). Najłatwiej go dostrzec podczas takiej maksymalnej elongacji, która powtarza się co niecałe 8 dni. Najbliższa maksymalna elongacja (wschodnia) będzie miała miejsce w piątek 5 listopada, zaś zachodnia – w sobotę 13 listopada.

W czasie 9-miesięcznego okresu widoczności Saturn będzie miał kilka spotkań z Księżycem. Ułatwią one znacznie identyfikację planety osobom, które nie są obyte z niebem i z odnalezieniem planety mogą mieć trudności. Saturn nie jest tak jasny, jak Jowisz i nie wyróżnia się aż tak bardzo swoim blaskiem wśród gwiazd, choć będzie najjaśniejszym obiektem w swojej okolicy. Trochę jaśniejszy od Saturna jest Arktur, ale najjaśniejsza gwiazda Wolarza znajduje się około 30° na północ od szóstej planety Układu Słonecznego.

Pierwsze z takich spotkań będzie miało miejsce już 4 listopada, gdy Księżyc w fazie 5% przejdzie 8,5 stopnia na południe od planety. Pozostałe ciekawe konfiguracje Saturna z innymi ciałami niebiańskimi wypisane są w liście poniżej:

• 1 listopada 2010, Saturn 1,3 stopnia od Porrimy,
• 25 listopada 2010, Saturn 15° od Wenus, Wenus 5° od Spiki (α Vir),
• 1 grudnia 2010, Księżyc 24% 9,5 stopnia na południe od Saturna,
• 10 grudnia 2010, Saturn 2,5 minuty kątowej na południe od gwiazdy 44 Vir (5,8 magnitudo),
• 28 grudnia 2010, Księżyc 50% 12,7 stopnia od Saturna,
• 29 grudnia 2010, Księżyc 38% 9,5 stopnia od Saturna i 4,7 stopnia od Spiki,
• 25 stycznia 2011, Księżyc 65% 8,5 stopnia od Saturna, Saturn nieruchomy w rektascensji (zmiana ruchu z prostego na wsteczny),
• 21 lutego 2011, Księżyc 88% 9,5 stopnia od Saturna,
• 21 marca 2011, Księżyc 97% 9° od Saturna,
• 16 kwietnia 2011, Księżyc 98% 9° od Saturna,
• 14 maja 2011, Księżyc 90% 10,5 stopnia od Saturna,
• 9 czerwca 2011, Saturn 15' od Porrimy (γ Vir),
• 10 czerwca 2011, Księżyc 69% 8,5 stopnia od Saturna,
• 13 czerwca 2011, Saturn nieruchomy w rektascensji (zmiana ruchu z wstecznego na prosty),
• 7 lipca 2011, Księżyc 44% 9° od Saturna,
• 4 sierpnia 2011, Księżyc 30% 9,5 stopnia od Saturna,
• 31 sierpnia 2011, Księżyc 9% 8,5 stopnia od Saturna.

Pod koniec sierpnia przyszłego roku Saturn będzie znajdował się wciąż prawie 40° od Słońca, jednak z naszego kraju przestanie być widoczny ze względu na niekorzystne nachylenie ekliptyki do horyzontu w letnie wieczory. Dlatego ostatnie z wymienionych zbliżeń Księżyca z Saturnem nie będzie widoczne z Polski.

StarryNight

Animacja przedstawia ruch Saturna wśród gwiazd Panny w sezonie 2010/2011. Planeta w tym czasie zakreśli pętlę między Porrimą (γ Virginis) a θ Virginis. Gwiazdy te są odległe od siebie o 8&deg i 10′.

Przebywanie Saturna w gwiazdozbiorze Panny oznacza, że na wakacjach przyszłego roku będzie on słabo widoczny z naszego kraju mimo wciąż sporej odległości kątowej od Słońca.

Animacja pokazuje pozycję Saturna co 10 dni (dokładnie co 10 dób gwiazdowych) od 1 listopada 2010 do 27 sierpnia 2011.

Animację wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Powyższa animacja pokazuje drogę Saturna wśród gwiazd Panny w opisywanym okresie. Kolejne obrazki w animacji są wykonane w odstępie 10 dób gwiazdowych. Natomiast w tabeli wypisana jest jasność i średnica kątowa planety dla tych samych dat: