Na początku marca 2009 roku Saturn będzie w opozycji do Słońca zaś Księżyc będzie zbliżać się do pełni, przez co skutecznie utrudni obserwację komety C/2007 N3 Lulin, która oddala się od nas i w związku z tym świeci coraz słabiej. Nad zachodnim horyzontem w dalszym ciągu dominuje Wenus, ale z każdym dniem coraz bliżej horyzontu.

Tradycyjnie na pierwszy ogień pójdzie druga planeta od Słońca, którą warto obserwować jako pierwszą, gdyż ze względu na swój duży blask jest możliwe dostrzeżenie jej w dzień. Na jasnym tle nieba jest nawet lepiej widoczna, ponieważ na ciemnym tle silny blask planety powoduje powstawanie dużych zniekształceń obrazu oraz uwydatnienie wad optycznych wykorzystywanego do obserwacji sprzętu.

Pod koniec tygodnia średnica kątowa Wenus wzrośnie do 51″, zaś jej faza zmniejszy się do 12%. W związku z dużą średnicą planety jej faza powinna być łatwo widoczna nawet przez niezbyt duże lornetki.

Niestety wraz z upływem czasu wyraźnie będzie widać, że najjaśniejsza planeta na naszym niebie szybko zbliża się do Słońca i z każdym dniem świeci coraz niżej nad horyzontem, zachodząc coraz wcześniej.

Na początku marca 2009 Wenus zacznie wyraźnie zbliżać się do horyzontu, dążąc do koniunkcji ze Słońcem pod koniec miesiąca.     Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Rysunek pokazuje położenie Wenus około 45 minut po zachodzie Słońca.

W pierwszym tygodniu ostatniego zimowego miesiąca w dalszym ciągu będą panowały bardzo dobre warunki widoczności Księżyca, który przez te kilka dni urośnie od pierwszej kwadry do pełni. Jednak tym razem to nie będzie dobra wiadomość, ponieważ jego silne świecenie skutecznie utrudni obserwowanie komety C/2007 N3 Lulin, która jest obecni bardzo dobrze widoczna z północnej półkuli naszej planety.

Rysunek pokazuje położenie naturalnego satelity Ziemi na początku marca 2009.     Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Powyższy rysunek pokazuje położenie Księżyca na początku marca 2009. W tym czasie naturalny satelita Ziemi odwiedzi kilka jasnych gwiazd i gromad gwiazdowych, m.in.:

  • Plejady 3 marca. W naszym kraju dojdzie nawet do zakrycia wschodniej części gromady z gwiazdami Merope, Alcyone, Atlas i Pleione. Jednak będzie to zakycie dzienne (początek jeszcze przed wschodem Plejad ok. 7:30, koniec – już nad horyzontem 2 godziny później)
  • El Nath – to druga co do jasności gwiazda konstelacji Byka. 4 marca wieczorem Księżyc będzie od niej dzieliło mniej więcej 1,°5.
  • 7 marca wieczorem Księżyc przejdzie w sąsiedztwie komety Lulin, minimalna odległość to około 20′
  • 8 marca nad ranem bliskie spotkanie Księżyca (w odległości ok. 2°) z gromadą otwartą M44

Rysunek pokazuje położenie komety C/2007 N3 Lulin na początku marca 2009 roku. W tym okresie w obserwacjach komety będzie przeszkadzał Księżyc zbliżający się do pełni.     Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Kolejny rysunek obrazuje położenie komety C/2007 N3 Lulin, która oddala się już od nas i w związku z tym świeci coraz słabiej. W omawianym czasie kometa będzie przechodzić przez konstelację Raka, przechodząc 5 marca niecałe 2° od środka gromady otwartej M44 (Żłóbek). Byłaby to znakomita okazja do sfotografowania obu obiektów, gdyby nie przeszkadzający swoim blaskiem Księżyc, który będzie kilkadziesiat stopni na zachód od tej pary (o czym już była mowa wyżej).

Rysunek pokazuje usytuowanie Saturna na początku marca 2009. 8 marca druga z planet gazowych olbrzymów będzie w opozycji do Słońca.     Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Na koniec mapka z położeniem Saturna na tle gwiazd. W tym tygodniu ostatnia z planet łatwo widocznych gołym okiem będzie w opozycji do Słońca (8 marca), dlatego początek miesiąca będzie najlepszym okresem w roku do obserwowania planety, ponieważ będzie ona przebywać na niebie przez całą noc, będzie najbliżej naszej planety i w związku z tym osiągnie swoją maksymalną jasność (0,5 magnitudo) i rozmiary kątowe (20″) w ciągu roku.

Saturn w tym sezonie nie imponuje blaskiem a to z tego względu, że pieścienie planety są ułożone krawędzią do nas i bardzo niewiele wspomagają świecenie Saturna. Gdy rozwartość pierścieni jest maksymalna – planeta świeci ponad 0,5 magnitudo jaśniej. W dniu opozycji (8 marca) największy księżyc Saturna Tytan będzie w maksymalnej elongacji wschodniej i wtedy będzie widoczny najlepiej w tym tygodniu, przebywając około 10 średnic planety macierzystej na wschód od niej.

Autor

Avatar photo
Ariel Majcher