Większy i bliższy z dwóch księżyców Marsa. Phobos został odkryty przez astronoma amerykańskiego A. Halla w 1877 roku. Phobos oznacza po łacinie „strach” i jest to imię jednego z posłańców greckiego boga wojny Marsa.
Phobos okrąża Marsa trzy razy dziennie (według czasu marsjańskiego), więc okres jego obiegu jest mniejszy od okresu obrotu Marsa wokół własnej osi. Księżyc ten wschodzi na zachodzie a zachodzi na wschodzie. Bryła Phobosa jest w przybliżeniu elipsoidą o wymiarach 27x22x18 km.
Phobos, podobnie jak drugi księżyc Marsa Deimos, jest najprawdopodobniej przechwyconą przez Marsa planetoidą (ma podobną budowę do większości planetoid).
Co sto lat Phobos zbliża się do Marsa o 1,8 metra. Szacuje się, że za 50 mln lat uderzy on w powierzchnie planety lub rozpadnie się, tworząc pierścień.
Powierzchnia księżyca jest pokryta kraterami i rysami. Największy krater, o nazwie Stickney, ma średnicę 10 km i po jego zapaści powstało kilka rys przechodzących wzdłuż powierzchni Phobosa a prostopadłych do krateru.
Średni promień orbity: 9378 km
Okres obiegu: 7h 39m
Albedo: 6%
Średnia gęstość: 2g/cm3
Przyśpieszenie grawitacyjne przy powierzchni: 0,0063 m/s2
Temperatura przy powierzchni w słońcu: -4oC
Temperatura przy powierzchni w cieniu: -112oC
Mimośród orbity: 0.015
Nachylenie orbity: 1o
