Podczas upływu wieku XX rozwój fotografii zaowocował ważnym dla astronomów narzędziem. Ulepszanie materiałów, długie ekspozycje oraz nowe projekty teleskopów przyczyniały się do uzyskiwania obrazów zawierających detale niewidoczne przy obserwacjach za pomocą ludzkiego oka.
Dzisiaj szczególnie rozpoznawalne dla astrofotografów, to niezwykłe zdjęcie gwiazdotwórczej mgławicy w Orionie zostało uchwycone w 1901 roku przez Amerykańskiego astronoma i twórcę teleskopów George’a Ritcheya. Oryginalna szklana płytka fotograficzna, czuła na światło zielone i niebieskie, została zdigitalizowana, a następnie uzyskano z niej pozytyw. Ręcznie pisane notatki wskazują na 50-minutową ekspozycję, zakończoną o świcie oraz 24-calową aperturę teleskopu, zamaskowaną do 18 cali, by poprawić ostrość otrzymanego obrazu. Zapisy Ritcheya sprzed ponad 100 lat zachowały astronomiczne dane i mogą dalej być używane do odkrywania procesów astrofizycznych.