Gwiazdozbiór Rufy jest 20. co do wielkości konstelacją na niebie. W Polsce jest prawie niewidoczny – zimą możemy obserwować jego północną część. Po raz pierwszy został skatalogowany przez Ptolemeusza w II wieku n.e. w dziele „Almagest”.
Na powyższym obrazku widać fragment mapy nieba przedstawiający gwiazdozbiór Rufy w otoczeniu sąsiednich konstelacji.
Rufa była znana w starożytności. Konstelacja początkowo stanowiła część większego gwiazdozbioru – Okrętu Argonautów. Reprezentował on statek na którym Jazon z Argonautami płynęli, by zdobyć złote runo. Konstelacja została podzielona w XVIII wieku przez francuskiego astronoma Nicolasa de Lacaille na kilka mniejszych – Rufę, Żagiel i Kil.
Wikimedia CommonsPowyższa ilustracja przedstawia wyobrażenie Okrętu Argonautów na tle gwiazd tworzących jego konstelację i pochodzi z dzieła pod tytułem „Uranographia” Jana Heweliusza.
W gwiazdozbiorze Rufy znajduje się aż 5 gwiazd z nazwami potwierdzonymi przez Międzynarodową Unię Astronomiczną. Są to Naos, Azmidi, Nosaxa, Tislit i Tureis. Najjaśniejszą z nich jest Naos (ζ Pup), której jasność obserwowalna to 2.21 magnitudo. Jest niebieskim supergigantem, odległym o około 1090 lat świetlnych od Układu Słonecznego. To czyni go 62. najjaśniejszą gwiazdą na niebie. Rufa zawiera również wiele ciekawych obiektów głębokiego nieba, w tym aż 3 obiekty katalogu Messiera: M46, M47 i M93. Wszystkie z nich są mgławicami otwartymi. Inną znajdującą się tam mgławicą otwartą jest NGC 2451, które właściwie składa się z dwóch niezależnych mgławic. Należy do niej około 40 gwiazd, z których najjaśniejsza to żółty karzeł o jasności 3,6 magnitudo.
Na powyższym obrazku przedstawiona jest mgławica otwarta NGC 2451.
