Pierwszy miesiąc 2024 roku za nami. Luty rozpoczął się ze Słońcem znajdującym się w Wodniku, a pod koniec miesiąca nasza gwiazda przemieści się i zagości w Rybach. Z każdym kolejnym dniem noce będą coraz krótsze. Pierwszego dnia lutego w Warszawie Słońce wzejdzie ponad horyzont o 7:18, a ponownie zajdzie o 16:22. Dzień będzie trwał 9h 4m. Ostatniego dnia, czyli ponieważ mamy rok przestępny, 29 lutego dzień będzie trwać już aż 10h 51m.

Księżyc

Na początku miesiąca na niebie ujrzymy ubywający garb. Aż do 10 lutego, kiedy to srebrzysty Księżyc całkowicie przestanie być widoczny. Od nowiu zacznie znowu powiększać, aż do 24 dnia miesiąca, kiedy będzie się pełnia. W perygeum swojej orbity Księżyc znajdzie się 10 lutego, a w apogeum 25 lutego.

 

01

69%

 

02

60%

 

03

50%

Ostatnia kwadra

04

40%

 

05

30%

06

20%

07

12%

08

6%

09

1%

10

0%

Nów

11

2%

12

6%

13

13%

14

22%

15

33%

16

43%

17

54%

Pierwsza kwadra

18

64%

19

74%

20

82%

21

89%

22

94%

23

98%

24

100%

Pełnia

25

100%

Pełnia

26

98%

27

95%

28

90%

29

83%

 

Tabela przedstawiające fazy Księżyca w kolejnych dniach lutego.

Roje Meteorów

W lutym maksimum mają dwa roje meteorów. Ósmego lutego maksimum ma rój delta Centaurydów, których radiant, jak nazwa wskazuje, znajduje się w gwiazdozbiorze Centaura. Nie są one jednak widoczne z terenu Polski. Będzie można za to obserwować delta Leonidy, których maksimum przypada na 24 lutego. Rój ten jest słabo widoczny. Delta Leonidy związane są z planetoidą (4450) Pan, a ich średnia obfitość wynosi 2 meteory na godzinę.

Planety

W najkrótszym miesiącu w roku dojdzie do kilku bliskich zbliżeń planet Układu Słonecznego widzianych z Ziemi. W połowie miesiąca (15 lutego) będziemy mogli obserwować koniunkcje Marsa oraz byłej planety, obecnie klasyfikowanej jako planeta karłowata – Plutona. Tydzień później, 22 lutego dojdzie do bliskiego spotkania dwóch naszych orbitalnych sąsiadów – Marsa oraz Wenus.

Stellarium

Niebo w stellarium widoczne z Warszawy 23 lutego o godzinie 7:27. Widoczne jest Słońce oraz cztery planety: Saturn oraz Merkury w okolicy gwiazdy oraz po lewej obok siebie Wenus i Mars.

  • Merkury – niewidoczny
  • Wenus – widoczna przed świtem przez większość miesiąca
  • Jowisz – przez cały miesiąc Jowisz będzie dobrze widoczny, jego jasność obserwowalna wynosi – 2,1 mag. Jednak trzeba się spieszyć z obserwacjami, gdyż po północy całkowicie zachodzi on na horyzont. Na początku miesiąca możemy go wypatrywać w kierunku południa, a pod koniec przesunie się on w stronę zachodu.
  • Saturn – będzie widoczny tuż przed zachodem Słońca przez pierwszą połowę miesiąca
  • Uran – będzie znajdować się pomiędzy Jowiszem a Plejadami. Nie jest on widoczny gołym okiem, do obserwacji przyda się co najmniej lornetka.
  • Neptun – najlepiej będzie widoczny między godziną dziewiętnastą a dwudziestą, gdy znajdzie się poniżej 10 stopni wysokości. Jego jasność wynosi 7,8 mag.

Obiekty głębokiego nieba

W lutym na nocnym niebie górują: Wielka Niedźwiedzica, Ryś, Bliźnięta, Rak oraz Lew. Od wschodu powoli wchodzą wiosenne gwiazdozbiory. Jest to ostatnia chwilę, aby zwrócić wzrok ku zachodowi w kierunku Byka czy Oriona. Amatorom obserwacji lornetką polecamy przyjrzenie się gwiazdozbiorowi Bliźniąt, gdzie nieopodal M35 można wypatrzeć gromadę otwartą NGC 2158. Przy okazji można opuścić nieco wzrok i przesunąć go ku zachodowi, aby przyjrzeć się wcześniej wspomnianemu Uranowi oraz Plejadom. Amatorzy astrofotografii mogą kończyć sezon zimowy z ostatnimi kadrami obiektu numer 42 katalogu Messiera – Wielkiej Mgławicy w Orionie. Powoli będziemy się przestawiać na obiekty wiosenne czy letnie jak na przykład na znaną protogwiazdę L1527 w Bliźniętach.

Póki co obserwacją sprzyjają ciepłe jak na luty temperatury. Zapowiada się kilka przejrzystych, wolnych od chmur nocy.

Autor

Zofia Lamęcka