Metoda Nijladna-Błażki do wizualnych obserwacji gwiazd zmiennych, będąca połączeniem metody Argelandera i Nijlanda-Błażki. Aby ocenić jasność gwiazdy zmiennej według metody NBA należy:
1. Wybrać dwie gwiazdy o znanej jasności i zbliżonym kolorze, najlepiej na podstawie mapek identyfikacyjnych udostępnianych przez AAVSO. Należy te gwiazdy wybrac tak, by pierwsza (oznaczana zwykle jako a) była nieco jaśniejsza od badanej gwiazdy (v), a druga (b) nieco od niej słabsza.
2. Ocenić, która z gwiazd, a czy b, ma jasność bardziej zbliżoną do jasności gwiazdy v.
3. Jeśli wybieramy gwiazdę a, to różnicę jasności gwiazd a i v opisujemy liczbą m tym większą, im bardziej gwiazdy się różnią. Zapisujemy: a0v jeśli te gwiazdy mają identyczne jasności, a1v gdy gwiazd a częściej wydaje się jaśniejsza, a2v gdy po chwili wahania gwiazda a została oceniona jako jaśniejsza, a3v gdy od razu mamy pewność, że a jest jaśniejsza, oraz a4v lub a5v w przypadku jeszcze większych różnic jasności.
4. Następnie porównujemy gwiazdy v i b, których różnica jasności w rozpatrywanym przykładzie jest większa niż a i v, i opisujemy tę różnicę liczba n. Kompletny zapis pojedynczej oceny jasności może więc na przykład wyglądać tak: a 2 v 4 b.
5. Stopnie oceny jasności m i n powinny być proporcjonalne do różnic jasności gwiazd. Na przykłąd, ocena zapisana jako a 2 v 4 b powinna odpowiadać sytuacji, gdy obserwator ocenił różnicę jasności pomiędzy v i b na dwa razy większą niż pomiędzy parą gwiazd a i v.
6. Jasność gwiazdy badanej (w wielkościach gwiazdowych) obliczmy na podstawie jasności katalogowych gwiazd porównania a i b oraz wzoru: v=(m*b+a*n)/(m+n).