Metoda Nijladna-Błażki do wizualnych obserwacji gwiazd zmiennych, będąca połączeniem metody Argelandera i Nijlanda-Błażki. Aby ocenić jasność gwiazdy zmiennej według metody NBA należy:

1. Wybrać dwie gwiazdy o znanej jasności i zbliżonym kolorze, najlepiej na podstawie mapek identyfikacyjnych udostępnianych przez AAVSO. Należy te gwiazdy wybrac tak, by pierwsza (oznaczana zwykle jako a) była nieco jaśniejsza od badanej gwiazdy (v), a druga (b) nieco od niej słabsza.

2. Ocenić, która z gwiazd, a czy b, ma jasność bardziej zbliżoną do jasności gwiazdy v.

3. Jeśli wybieramy gwiazdę a, to różnicę jasności gwiazd av opisujemy liczbą m tym większą, im bardziej gwiazdy się różnią. Zapisujemy: a0v jeśli te gwiazdy mają identyczne jasności, a1v gdy gwiazd a częściej wydaje się jaśniejsza, a2v gdy po chwili wahania gwiazda a została oceniona jako jaśniejsza, a3v gdy od razu mamy pewność, że a jest jaśniejsza, oraz a4v lub a5v w przypadku jeszcze większych różnic jasności.

4. Następnie porównujemy gwiazdy vb, których różnica jasności w rozpatrywanym przykładzie jest większa niż av, i opisujemy tę różnicę liczba n. Kompletny zapis pojedynczej oceny jasności może więc na przykład wyglądać tak: a 2 v 4 b.

5. Stopnie oceny jasności mn powinny być proporcjonalne do różnic jasności gwiazd. Na przykłąd, ocena zapisana jako a 2 v 4 b powinna odpowiadać sytuacji, gdy obserwator ocenił różnicę jasności pomiędzy vb na dwa razy większą niż pomiędzy parą gwiazd av.

6. Jasność gwiazdy badanej (w wielkościach gwiazdowych) obliczmy na podstawie jasności katalogowych gwiazd porównania ab oraz wzoru: v=(m*b+a*n)/(m+n).

Autor

Karol Langner