Cassini potwierdził wcześniejsze domysły o istnieniu niewidocznego księżyca, schowanego w zewnętętrznym pierscieniu A. Nowe zdjęcie i film pokazują nowoodkryty księżyc i fale, które tworzy w otaczającym go materiale pierścienia.

Księżyc, prowizorycznie nazwany S/2005 S1, był pierwszym zauważonym na seri zdjęć zrobionych 1 maja 2005 roku, kiedy Cassini zaczął wynosić się na orbitę o większej inklinacji. Dzień później, kiedy sonda zrobiła dokładniejsze zdjęcia, pozwoliło to zmierzyć rozmiary i jasność księżyca.

NASA/JPL

Mały jasny punkt to zaobserwowany przez sondę Cassini nowy księżyc Saturna, okrążający go wewnątrz pierścienia A. Został nazwany tymczasowo S/2005 S1.

Fotografie pokazują mały obiekt w środku przerwy Keelera i pofalowane krawędzie pierścieni, spowodowane wpływami grawitacyjnymi. Przerwa Keelera znajduje się około 250 kilometrów do środka od zewnętrznej krawędzi pierścienia A, który jest jednocześnie zewnętrzną krawędzią jasnej głównej części pierścieni planety. Nowy obiekt ma 7 kilometrów średnicy i odbija około połowę światła padającego na niego – ta jasność jest typowa dla otaczających go odłamków wchodzących w skład pierścieni.

„Jest za wcześnie aby określić kształt orbity, ale to co widzieliśmy z daleka sugeruje, że jest bardzo blisko środka przerwy, tak jak przewidywaliśmy” – powiedział dr Joseph Spitale, pracownik Instytutu Nauki Kosmicznej z Boulder w Kolorado. Nowy księżyc orbituje około 136 505 kilometrów od środka Saturna. Więcej obserwacji pozwoli określić czy orbita ma kształt koła czy bardziej eliptyczny.

S/2005 S1 to drugi znany księżyc znajdujący się w pierścieniu Saturna. Pierwszy to Pan, ma 25 kilometrów średnicy i orbituje w przerwie Enkiego. Atlas i inne księżyce orbitują poza głównymi pierścieniami, tak jak „pasterskie” księżyce Prometeusz i Pandora „pilnujące” pierścienia F.

Naukowcy już wcześniej, w lipcu zeszłego roku, przewidzieli istnienie księżyca i jego odległość od Saturna. Zauważyli drobne nierówności w zewnętrznej krawędzi przerwy Keelera, takie jak w pierścieniu F i doprowadziło ich do stwierdzenia, że kilkukilometrowy obiekt w środku przerwy Keelera czeka na odkrycie.

„Efekt jaki wywołuje księżyc na otaczający go materiał tworzący pierścień pozwoli nam określić jego masę i pozwoli sprawdzić naszą wiedzę o tym jak księżyc i pierścień wpływają na siebie nawzajem” – powiedział dr Carl Murray, członek grupy opracowującej zdjęcia z Uniwersytetu Queen Mary w Londynie. Przewidywana masa, jak i rozmiary niosą informację o jego budowie. Na przykład, nowy księżyc może być bardzo porowaty, jak orbitujące lodowe odłamki. Pozostałe księżyce blisko zewnętrznych krawędzi pierścieni Saturna – takie jak Atlas, Pometeusz i Pandora – są także porowate. To czy księżyc jest porowaty czy zbity mówi coś o jego powstaniu i jego kolizjach.

Krawędzie przy przerwie Keelera noszą podobne ślady do obrzeży w 322 kilometrowej przerwy Enkiego, gdzie orbituje Pan. Naukowcy w ten sposób ocenili masę Pana. Zamierzają to samo zrobić z nowym księżycem.

Następne obserwacje nowego obiektu będę mieć miejsce w następnych miesiącach, w czasie gdy Cassini kontynuuje swoją podróż po pięknych i tajemniczych pierścieniach.