Nowe zdjęcia odległego Neptuna wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble′a ukazują dynamikę atmosfery oraz księżyce tej planety. Zdjęcia zmontowano w film ukazujący ruch orbitalny satelitów gazowego giganta.
Zdjęcia zostały wykonane przy pomocy czternastu kolorowych filtrów ukazujących atmosferę Neptuna na różnych wysokościach, dzięki czemu naukowcy mogą dokładniej zbadać zagęszczenia i chmury.
Poniżej kilka ujęć z filmu.
Widok planety w barwach naturalnych, podobny do obrazu uzyskiwanego przez astronomów-amatorów za pomocą teleskopów bez żadnych filtrów. Metan zawarty w atmosferze Neptuna absorbuje większość koloru czerwonego w paśmie widzialnym promieni słonecznych docierających do planety, sprawiając, że ma ona kolor błękitno-zielony. Na zdjęciu widać również księżyce planety. Zgodnie z ruchem wskazówek zegara poczynając od góry widzimy Proteusza (najjaśniejszy), Larissę, Despinę oraz Galateę. Obraz powstał poprzez nałożenie zdjęć wykonanych przy pomocy filtrów – czerwonego, zielonego i jasnoniebieskiego.
Podkolorowane ujęcie atmosfery Neptuna pochodzące z filmu wykonanego przez Kosmiczny Teleskop Hubble′a.
Zdjęcie wykonane przy pomocy specjalnych filtrów metanowych ukazuje szczegóły niewidoczne zazwyczaj dla ludzkiego oka. Na ujęciu można ujrzeć atmosferę Neptuna zazwyczaj ukrytą pod warstwą metanu absorbującą większość światła słonecznego docierającego do planety.
W paśmie metanu planeta jest bardzo ciemna, co umożliwia dłuższą ekspozycję zdjęć. Dzięki temu widoczne są także księżyce Neptuna, których do tej pory odkryto trzynaście.
Neptun jest ostatnią z planet-gigantów w Układzie Słonecznym. Jest na tyle duży, że zmieściłoby się w nim niemal 60 planet wielkości Ziemi. Doba na planecie trwa od 14 do 19 godzin. Wewnętrzne dwie trzecie Neptuna składa się ze skał, wody, ciekłego amoniaku oraz metanu, natomiast zewnętrzna jedna trzecia z wodoru, helu, wody i metanu.
W dniach 29 i 30 kwietnia 2005 roku, Hubble wykonywał zdjęcia co 4-5 godzin. Odstęp obliczono w taki sposób, aby uchwycić obrót Neptuna wokół osi o jedną czwartą, uzyskując w ten sposób dynamiczny obraz planety.
Fallen
Temperatura i ciśnienie — Często w artykułach astronomicznych pojawia się termin 'woda’. Mamy podświadomą tendencję by ów tlenek wodoru „odczytywać” w formie ciekłej. A w jakiej faktycznie postaci występuje woda w atmosferze Neptuna? Panujące ciśnienie i niska temperatura skraplają amoniak (którego temperatura skraplania w „zwykłym ciśnieniu” wynosi ok. -33 st. C), więc może H2O jest fazą stałą rozpuszczoną w ciekłym NH3? Ciekły amoniak pod wieloma względami jest lepszym rozpuszczalnikiem i taka amoniakalna mgła z kryształkami lodu wodnego może być ciekawym obiektem badań… A polarny rozpuszczalnik to pierwszy element sprzyjający rozwojowi życia, może nieco innego od typu ziemskiego, ale nie aż tak radykalnie…
Może jestem naiwny, ale sądzę, czego dałem już wyraz w innych postach, iż kiedyś ludzie znajdą życie oparte na ciekłym amoniaku na jakiejś zimnej planecie…