Sieć to konstelacja nieba południowego, jedna z najmniejszych. Przynajmniej pięć z jej gwiazd ma własne planety. Z gwiazdozbiorem nie wiążą się żadne mity – nie zawiera też żadnych obiektów z katalogu Messiera. W Polsce Sieć jest przez cały rok niewidoczna.

Powyższy fragment mapy nieba przedstawia gwiazdozbiór Sieci w otoczeniu sąsiadujących konstelacji.

Choć Sieć nie ma własnego mitu, to gwiazdozbiór ten ma swoją historię. Został wprowadzony w 1621 roku przez niemieckiego astronoma Isaaca Habrechta II – jako Romb. Dzisiejszą nazwę uzyskała dopiero wiek później – wybrał ją Francuz, Nicolas Louis de Lacaille. Miała upamiętniać umieszczoną na okularze teleskopu sieć, której używał do pomiarów odległości kątowych ciał niebieskich. Nazwa została, ale Międzynarodowa Unia Astronomiczna zaakceptowała Sieć jako oficjalny gwiazdozbiór dopiero w 1922 roku.

Alpha Reticuli (α Ret) to najjaśniejsza gwiazda konstelacji, oddalona od nas o trochę ponad 161 lat świetlnych. Ma promień 13 razy większy niż Słońce i jest od niego 240 razy jaśniejsza, ale tylko 3 razy cięższa. Prawdopodobnie ma 330 milionów lat.

Powyższa ilustracja przedstawia wyobrażenie Sieci (na okularze teleskopu) na tle tworzących jej konstelację gwiazd. Pochodzi z Uranographii, której autorem jest Johann Elert Bode.

Jest też wiele innych gwiazd Sieci, które zasługują na uwagę, w tym Beta Reticuli (β Ret), system złożony z trzech gwiazd, ale w obrębie tej konstelacji można znaleźć nie tylko gwiazdy. Choć Sieć nie zawiera żadnych obiektów Messiera, znaleźć w niej można, między innymi, galaktykę spiralną z poprzeczką MGC 1559. Jest ona 7 razy mniejsza od Drogi Mlecznej i została zaklasyfikowana jako galaktyka Seyferta – galaktyka, która ma bardzo jasne jądro. W ostatnich latach zostały w niej zaobserwowane trzy supernowe: SN 1984J (w 1984 roku), SN 1986L (w 1986 roku) i SN 2005df (w 2005 roku). Kolejnym wartym uwagi obiektem jest galaktyka gwiazdotwórcza (ang. starburst galaxy) spiralna z poprzeczką NGC 1313. Została odkryta w 1826 roku przez Jamesa Dunlopa. Znajduje się około 15 milionów lat świetlnych od nas. Ma bardzo nieregularny kształt, a jej oś obrotu nie znajduje się w centrum galaktyki. Zazwyczaj powodem dla takiego zachowania byłoby wcześniejsze zderzenie z inną galaktyką, ale wydaje się, że NGC 1313 jest na niebie sama.

Galaktyka spiralna z poprzeczką NGC 1313. Jest to również galaktyka gwiazdotwórcza – w porównaniu do innych galaktyk, powstaje w niej wyjątkowo dużo nowych gwiazd.

Autor

Matylda Kołomyjec