Zdjęcie w tle: ESA/Hubble & NASA

Gwiazdozbiór Psów Gończych leży na półkuli północnej. Jest to 38. co do wielkości gwiazdozbiór nieba północnego. Został utworzony przez Jana Heweliusza w 1687 roku z rozproszonych, słabych gwiazd pod ogonem Wielkiej Niedźwiedzicy. 

Powyższa ilustracja pochodzi z dzieła Jana Heweliusza pod tytułem „Uranographia” i przedstawia rysunek psów gończych na tle tworzących je gwiazd.

Psy reprezentują parę chartów trzymanych na smyczy przez mitologicznego Wolarza. Chociaż Wolarza można znaleźć już u Babilończyków, to pomysł dodania mu gończych psów jest dużo młodszy, datuje się go na XVII wiek. Heweliusz nazwał psa północnego Asterion, a psa południowego – Chara. Psy depczą po piętach Wielkiej Niedźwiedzicy, na którą polują.

W Polsce gwiazdozbiór widoczny jest na wiosnę. Sąsiaduje z Wolarzem, Warkoczem Bereniki i Wielką Niedźwiedzicą. Psy gończe należą do rodziny gwiazdozbiorów Wielkiej Niedźwiedzicy wraz z Wolarzem, Żyrafą, Warkoczem Bereniki, Koroną Północną, Małym Lwem, Smokiem, Rysiem i Małą Niedźwiedzicą. 

Powyższy fragment mapy nieba przedstawia gwiazdozbiór Psów Gończych w towarzystwie otaczających je konstelacji. Białymi okręgami oznaczone są obiekty katalogu Messiera.

Dwie najjaśniejsze gwiazdy konstelacji, Alfa i Beta Canum Venaticorum, należą do południowego psa imieniem Chara. Najjaśniejsza gwiazda Cor Caroli „serce Karola” (Alfa Canum Venaticorum), według wielu źródeł została nazwana na cześć króla Anglii i Szkocji Karola I, lub jego syna Karola II. Cor Caroli jest gwiazdą podwójną.

Psy gończe zawierają pięć obiektów Messiera: M3 (NGC 5272), Galaktykę Wir (M51, NGC 5194), Galaktykę Słonecznika (M63, NGC 5055), Galaktykę Kocie Oko (M94, NGC 4736)M106 (NGC 4258).

Zdjęcie Galaktyki Słonecznika M63 wykonane przez kosmiczny teleskop Hubble’a.

Autor

Avatar photo
Natalia Kowalczyk

Redaktorka Naczelna Portalu Astronomicznego AstroNET.